Εκατόν πενήντα εκατομμύρια μικρά κορίτσια και γυναίκες στην Αφρική, στην Ασία αλλά και στην Ευρώπη έχουν υποστεί την τελευταία δεκαετία το μαρτύριο της κλειτοριδεκτομής. Σε καθημερινή βάση 6.000 παιδιά στις αφρικανικές χώρες υπό άθλιες και εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες υγιεινής ανέχονται αδιαμαρτύρητα το σακάτεμα του σώματος αλλά και της ψυχής τους. Η «επέμβαση»-κόψιμο της κλειτορίδας –που σε μερικές περιοχές καθώς στο Σουδάν γίνεται με ξυράφι και χωρίς αναισθητικό!–, καθώς και η αφαίρεση των εσωτερικών και εξωτερικών χειλέων, προκαλεί τρομακτικούς πόνους, ακατάσχετη αιμορραγία που σε κάποιες περιπτώσεις οδηγούν στο θάνατο. Επίσης, προκαλεί προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα και νεφρικές δυσλειτουργίες, στειρότητα, ενώ σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία το 2,3% των «χειρουργημένων» προσβάλλεται από AIDS λόγω χρήσης μη αποστειρωμένων αντικειμένων. Σχετικά με τις ψυχολογικές επιπτώσεις, μια 28χρονη από τη Σομαλία, η Σαράι, αφηγείται: «Ακόμη κι όταν παντρεύτηκα, όσες προσπάθειες κι αν έκανα, δεν μπόρεσα να αισθανθώ καλά ή να μειώσω τον πόνο που με ακολουθεί σε όλη μου τη ζωή. Την πρώτη νύχτα του γάμου, ο σύζυγός μου χρησιμοποίησε μαχαίρι για να ανοίξει τον κόλπο μου! Είναι κάτι που συνηθίζεται. Αυτό επίσης που αισθάνομαι διαρκώς είναι ταπείνωση και υποδούλωση. Μαζί με μένα και χιλιάδες άλλες γυναίκες. Νομίζουν πως έτσι μας υποτάσσουν».
Το μαρτύριο της κλειτοριδεκτομής χάνεται στα βάθη των αιώνων. Πρόκειται για ένα αρχαίο έθιμο, αφού από τον 5ο αιώνα π.Χ., σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Φοίνικες, οι Χετταίοι και οι Αιθίοπες έκαναν κλειτοριδεκτομή στα κορίτσια. Στη συνέχεια, ανθρωπολόγοι ερευνητές συνάντησαν και έκαναν καταγραφή του αποτρόπαιου αυτού φαινομένου στην Αφρική, στις Φιλιππίνες, στον Αμαζόνιο και στους Ίνκας του Μεξικού. Όσο για την μπούρκα, αίσθηση προκαλεί η δήλωση της ακτιβίστριας Ραχίλα Γκούπτα: «Η μπούρκα είναι ρούχο βουτηγμένο στο αίμα των γυναικών του Ιράν, του Αφγανιστάν και της Σαουδικής Αραβίας». Η μπούρκα και το νιχάμπ, το οποίο καλύπτει όλο το πρόσωπο ενώ μόλις διακρίνονται τα μάτια της γυναίκας, είναι απομεινάρια μιας στείρας, απάνθρωπης και προσβλητικής για τη γυναίκα «κουλτούρας» που απαντάται σε όλα τα μουσουλμανικά κράτη. Ακόμη και κοριτσάκια ηλικίας τεσσάρων ετών στη Σαουδική Αραβία φορούν μπούρκα, ενώ οι γυναίκες απαγορεύεται μέχρι σήμερα σε δημόσια μέρη ή σε μέσα συγκοινωνίας να καθίσουν δίπλα σε άντρες ή να συνομιλήσουν μαζί τους. Αν συμβεί αυτό, ο πατέρας, ή εάν αυτός δεν βρίσκεται εν ζωή, ο αδερφός έχει κάθε δικαίωμα να τιμωρήσει με τον πιο βάναυσο τρόπο την κοπέλα ή τη γυναίκα –μαστίγωμα, κλείδωμα στο σπίτι χωρίς φαγητό, οξύ στο πρόσωπο ή κάψιμο με καυτό σίδερο–, αλλά και να την καταδικάσει σε θάνατο διά λιθοβολισμού και δημόσιου εξευτελισμού, αφού θεωρηθεί ότι η ατιμία για την οικογένειά τους είναι τόσο μεγάλη, που δεν ξεπλένεται διαφορετικά. Η Διακήρυξη και το Πρόγραμμα Δράσης της Διεθνούς Συνόδου για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη, του 1994, κάνουν πέντε ρητές αναφορές στον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων και ζητούν την απαγόρευσή του.
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 23/12/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου