Ο άνθρωπος σήμερα έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του, οπουδήποτε κι αν βρίσκονται επάνω στη γη ή στο διάστημα. Η δυνατότητα αυτή ήταν κάτι ασύλληπτο για τη φαντασία του ανθρώπου πριν από μερικά χρόνια.
Στο σχετικά μικρό αυτό χρονικό διάστημα έγιναν εκπληκτικές τεχνικές εφευρέσεις και απίθανες πρακτικές εφαρμογές στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, που έδωσαν τη δυνατότητα στην ανθρωπότητα να ανεβάσει γενικότερα τη στάθμη του τεχνικού πολιτισμού της. Ο καπνός, η φλόγα, οι συνθηματικές τυμπανοκρουσίες, η ανάκλαση ηλιακών ακτινών επάνω σε στιλπνές επιφάνειες και άλλα ανάλογα μέσα χρησιμοποιήθηκαν από αρχαίους λαούς για μεταβίβαση προσυμφωνημένων μηνυμάτων. Για παράδειγμα, η άλωση της Τροίας αναφέρεται ότι έγινε γνωστή στις Μυκήνες με σειρά από φωτιές, που ανάφτηκαν διαδοχικά στις βουνοκορφές της Λήμνου, του Αγίου Όρους, της Εύβοιας και της Στερεάς Ελλάδας, ως την Πελοπόννησο. Το τοπίο των τηλεπικοινωνιών μεταβάλλεται και εξελίσσεται μέρα με τη μέρα. Καθοριστικός σταθμός στην πορεία αυτή υπήρξε η εφεύρεση του τηλεφώνου από τον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ (1876), προπομπός του οποίου ήταν ο ηλεκτρικός τηλέγραφος. Έτσι το τηλέφωνο του Μπελ, είναι η αρχή για τον εκσυγχρονισμό των τηλεφώνων, ο οποίος οδήγησε στη δημιουργία ασύρματων τηλεφώνων, τα γνωστά σε όλους μας κινητά τηλέφωνα. Πέρα από τα κινητά τηλέφωνα ένας άλλος σύγχρονος τρόπος επικοινωνίας είναι μέσω διαδικτύου, με το οποίο μπορεί να μεταδοθεί τόσο η φωνή όσο και η εικόνα του πομπού και του δέκτη.
τηλεπικοινωνίες-ιστορική αναδρομή έως την εφεύρεση του τηλεφώνου
Αν μελετήσει κάποιος τις τεχνικές, τα μέσα και τους τρόπους επικοινωνίας κατά την αρχαιότητα, απορεί και θαυμάζει για τη φαντασία που ανέπτυξαν αρκετοί λαοί και ειδικότερα οι Έλληνες, στο θέμα της από μακριά επικοινωνίας, δηλαδή της τηλεπικοινωνίας. Θα εκπλαγεί μάλιστα όταν διαπιστώσει ότι αρκετές μέθοδοι επικοινωνίας που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά βελτιώσεις παλαιότερων μεθόδων τηλεπικοινωνίας με την προσθήκη κάποιων μηχανικών μέσων. Τα αρχαία συστήματα τηλεπικοινωνιών χρησιμοποιούνταν κυρίως και κατ’ εξοχήν για τις επίσημες κρατικές υποθέσεις, χωρίς να αποκλείεται όμως και η τηλεπικοινωνία ανάμεσα σε ιδιώτες οι οποίοι μπορούσαν να καλύψουν το κόστος είτε έφιππου αγγελιοφόρου είτε κάποιου που μετέφερε ένα μήνυμα, εφόσον αυτός έτσι ή αλλιώς διέσχιζε κάποια συγκεκριμένη απόσταση με πλοίο ή με καραβάνι ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Παρακάτω αναφέρουμε μερικές τεχνικές και τεχνάσματα επικοινωνίας που χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν αυτή τη μεγάλη ανάγκη.
αγγελιοφόροι, πεζοί και έφιπποι
Η πρώτη και πανάρχαια μέθοδος μετάδοσης πληροφοριών και μηνυμάτων στηρίχθηκε στη δύναμη των ανθρώπινων άκρων να διασχίζουν τις αποστάσεις όσο το δυνατόν συντομότερα. Στους Έλληνες πασίγνωστος είναι ο μαραθωνοδρόμος μας Φιλιππίδης, που μετέφερε στην Αθήνα το μήνυμα της νίκης στο Μαραθώνα το 490 π.χ. από μια απόσταση 39 χιλιομέτρων την οποία διέσχισε χωρίς να σταματήσει, και ο οποίος, αφού αναφώνησε το γνωστό «νενικήκαμεν», άφησε την τελευταία του πνοή. Υπήρχαν αρκετοί, των οποίων τα ονόματα δεν έχουν διασωθεί, γενικά ονομαζόμενοι ημεροδρόμοι, και από την ονομασία αυτή αντιλαμβανόμαστε ότι δουλειά τους ήταν να διατρέχουν με ταχύτητα αποστάσεις μεταφέροντας διάφορα μηνύματα, κυρίως στρατιωτικά. Και τούτο επειδή στη διάρκεια της ειρήνης τα μηνύματα δεν είχαν την ίδια βαρύτητα με τα αντίστοιχα της πολεμικής περιόδου. Επίσης υπήρχαν και έφιπποι αγγελιοφόροι που με μεγάλη ταχύτητα διέσχιζαν τεράστιες αποστάσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα έχοντας μαζί τους πάνω από δυο ή τρία άλογα που τα ίππευαν διαδοχικά ώστε να τα ξεκουράζουν. Αυτή η μορφή ημεροδρομίας ήταν η αρχική, η πρωτόγονη μορφή μεταφοράς μηνυμάτων, ενώ η τελειοποιημένη μέθοδό της ήταν η δημιουργία σταθμών όπου ο αγγελιοφόρος (ή ταχυδρόμος) άλλαζε άλογα . Ακόμη πιο εξελιγμένο είναι το σύστημα κατά το οποίο το μήνυμα μεταφέρεται από σταθμό σε σταθμό, όπου αλλάζουν τόσο τα άλογα όσο και ο καβαλάρης, ένα σύστημα που αναπτύχθηκε πολύ από τους Πέρσες, όπως σημειώνει ο Ηρόδοτος.
τα ταχυδρομικά περιστέρια
Ως φορείς μηνυμάτων σε μεγάλες αποστάσεις χρησιμοποιήθηκαν επίσης τα περιστέρια από πολύ παλιές εποχές. Η ταχύτητα που αναπτύσσει το περιστέρι είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν ενός έφιππου αγγελιοφόρου και, επί πλέον, το περιστέρι πετά σε ευθεία γραμμή χωρίς να είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί τους στριφογυριστούς δρόμους των ορέων.Ελάχιστα στοιχεία διαθέτουμε για τη χρήση των περιστεριών στον ελληνικό χώρο. Ωστόσο μας δίνεται η δυνατότητα από όσα στοιχεία διαθέτουμε, να προσδιορίσουμε τον 5ο π.χ. αιώνα ως την περίοδο κατά την οποία όχι απλώς άρχισε να χρησιμοποιείται η μέθοδος των περιστεριών αλλά να εμφανίζεται η πρώτη φιλολογική αναφορά για τη χρήση των περιστεριών ως τηλεπικοινωνιακού μέσου, από την αναφορά του Αιλιανού για τον Ολυμπιονίκη Ταυροσθένη. Τη «μόδα» των ταχυδρομικών περιστεριών έφεραν στην Ευρώπη οι Σταυροφόροι εντυπωσιασμένοι από τα αποτελέσματα των ταχυδρομικών πτήσεων των περιστεριών. Όμως το σύστημα αυτό και κυρίως στην αρχαιότητα δε γνώρισε ευρεία αποδοχή.Το περιστέρι θεωρήθηκε περισσότερο σύμβολο ειρήνης και ελπίδας, ένας απόστολος ερωτικών μηνυμάτων και πολύ λιγότερο τουλάχιστον στη χώρα μας – ως ένας φορέας τηλεπικοινωνίας.
φρυκτωρίες
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η φωτιά, το φως, έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη των φωτεινών σημάτων και του οπτικού τηλέγραφου, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, όσο κυρίως κατά το διάστημα της ειρήνης, όταν τα νέα και οι διαταγές των αρχόντων έπρεπε να φτάσουν το συντομότερο δυνατό στον προορισμό τους. Κυρίως αυτό αφορούσε τις αυτοκρατορίες, των οποίων οι αχανείς εκτάσεις έκαναν πολύ δύσκολη τη σχετικά γρήγορη ενημέρωση. Πέρα από αυτές τις κρατικές υποθέσεις, τα οπτικά σήματα διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο σε πολλά γεγονότα της καθημερινής ζωής, αφού αναπαράγουν πληροφορίες για μια τεράστια ποικιλία από αυτά π.χ. η Μήδεια υψώνοντας αναμμένο πυρσό ειδοποίησε τους Αργοναύτες να σπεύσουν στην Κολχίδα, με πυρσό ειδοποιείται ο Αγαμέμνων για την είσοδο του Δουρείου Ίππου στην Τροία από τον Σίνωνα. Στη διάρκεια του πολέμου πολλά συνέβαιναν με τις φωτιές: φωτεινά σήματα, απλά ή πολλαπλά, καπνοί έντονοι ή απλές στήλες καπνού, φωτιές παραπλανητικές, φωτιές με λάθος μήνυμα. Επίσης για παραπλάνηση συνεννοήσεις και παρανοήσεις, συνέβαλαν σ’ ένα σύστημα φωτεινών σημάτων που σε πολλά μέρη χρησιμοποιείται έως τις μέρες μας. Για την αναμετάδοση των σημάτων αυτών ήσαν απαραίτητα ειδικά κτίσματα, οι φρυκτωρίες, κτισμένα σε υπερυψωμένα εδαφικά σημεία στις οποίες κάποιοι παρατηρητές (φρυκτωροί) διερευνούν με προσοχή – ημέρα και νύχτα – προς την περιοχή απ’ όπου γνωρίζουν ότι θα δεχτούν κάποιο μήνυμα. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς δίνουν πλήθος στοιχείων για όλες αυτές τις τακτικές χρήσεις της φωτιάς από τους αρχαίους έλληνες, τόσο της κλασικής όσο και της ελληνιστικής περιόδου (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Διόδωρος, Παυσανίας, Αρριανός, Πολύαινος και άλλοι). Πολλά από τα φωτεινά σήματα ανταλλάσσονται τη νύχτα στη θάλασσα μεταξύ των πλοίων, ή μεταξύ πλοίων και ξηράς, και γενικά πρέπει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα από αυτά αντιστοιχούσαν σε προσυμφωνημένα μηνύματα. Τα φωτεινά αυτά σήματα οι Έλληνες τα ονόμαζαν «πυρσούς» ή «φρυκτούς» και από αυτή την ονομασία γνωρίζουμε τους «φίλιους φρυκτούς» ή τους «πολέμιου φρυκτούς». Όπως σημειώνει ο Θουκυδίδης, όταν στο στρατόπεδο έρχονταν φίλοι, οι στρατιώτες ύψωναν απλώς τους αναμμένους πυρσούς («φίλιοι φρυκτοί») ενώ όταν πλησίαζαν εχθροί, οι πυρσοί κινούνταν δεξιά – αριστερά («πολέμιοι φρυκτοί»). Οι πυρσοί αυτοί στη διάρκεια της ημέρας απλώς έβγαζαν καπνό («καπνόν αναθρώσκοντα»), που σημαίνει ότι χρησιμοποιούσαν γι’ αυτούς εύφλεκτα υλικά, και από εδώ κατάγονται αρκετές λέξεις και φράσεις, όπως «φρυκτούς ανίσχειν», «Αίρε φρυκτόν», «πυρσεύειν», «φρυκτορέομαι» και «φρυκτορεύω» (γνωστοποιώ μια είδηση από μεγάλη απόσταση), και «φρυκτώρειον» ή «φρυκτωρίες». Η έρευνα έχει φέρει στο φως εκτεταμένο δίκτυο φρυκτωριών, συνολική αποτίμηση των οποίων υπάρχει σε ανάγλυφη πινακίδα (εκμαγείο) του τηλεπικοινωνιακού Μουσείου του Ο.Τ.Ε. Εφευρέτης των δικτύων φέρεται ο Παλαμίδης ο οποίος ανέπτυξε το δίκτυο επικοινωνιών της περιόδους του Τρωικού πολέμου 1195-1184 π.χ.
Πίνακας αρχαίων δικτύων επικοινωνίας
1) Δίκτυα Μυκηναϊκής εποχής
Α/Τήνος – Πάρος – Ίος – Θήρα – Κρήτη – Κνωσός – Γιούχτα – Σίδερο – Κάρπαθος – Ρόδος – Μικρά Ασία
Β/Μυκήνες – Αραχναίο – Μαλέας – Κύθηρα – Αντικύθηρα – Κρήτη.
2) Δίκτυο Τροίας – Μυκηνών (1195-184 π.χ.)
Ίλιον – Έρμαιο – Ακράθω – Μάκιστος – Μεσσάπιον – Κιθαιρώνας - Αραχναίον – Μυκήνες.
3) Δίκτυο προς Μικρά Ασία (500 μ.Χ.)
Δράκοντα (Ικαρία) – Σάμος – Έφεσος – Πάτμος
4) Δίκτυο περσικών πολέμων (490 π.χ.)
Σαλαμίνα – Αθήνα – Πάρνηθα – Μεσσάπιο – Μάκιστος – Σκιάθος – Σκύρος – Ακράθω – Έρμαιο – Μήθυμα – Έφεσος.
5) Δίκτυο Φιλίππου Β΄
Πέλλα – Βέρμιον – Πιερία – Όλυμπος – Δημητριάδα – Όσσα – Πήλιο – Όρθυς – Καλλίδρομο – Παρνασσός – Δελφοί – Ελικώνας – Κιθαιρώνας.
6) Βυζαντινές καμινοβιγλατορίες (1200 μ.Χ.)
Α/Ιερόν όρος – Παπίκιον – Όρη Λεκάνης – Παγγαίον – Βερτίσκος – Θεσ/νίκη – Πέλλα. Βέρμιο – Άσκιο – Βόιο –Τύμφη – Ηγουμενίτσα – Κέρκυρα
Β/Οθωνοί – Κέρκυρα – Κεφαλληνία – Τάραντας – Ιταλία.
βυζαντινές καμινοβίγλες
Στη βυζαντινή περίοδο, χωρίς να γνωρίζουμε πότε ακριβώς και κάτω από ποιες συνθήκες, η ονομασία φρυκτωρίες (ή φρυκτώρια) εγκαταλείπεται και αντικαθίσταται από τη λέξη καμινοβίγλα και καμινοβίγλια, καθώς αναφέρει ο Νικηφόρος Φωκάς. Η λέξη καμινοβίγλα εύκολα γίνεται κατανοητό ότι είναι σύνθετη από τις κάμινος και βίγλα, λέξεις ελληνικές και οι δυο. Η λέξη κάμινος είναι αρχαία ελληνική και υποδηλώνει έναν χώρο όπου καίγονται διάφορα υλικά, η δε λέξη βίγλα υποδηλώνει το παρατηρητήριο. Τα καμινόβλ(ι)α ήταν επομένως «οπτικά παρατηρητήρια» και παραπέμπουν στους σταθμούς προειδοποίησης και επιφυλακής» Οι καμινοβιγλάτορες σκοπό είχαν να «…ειδοποιούν το στρατηγό αλλά και τον άμαχο πληθυσμό των απειλούμενων περιοχών για επικείμενη εχθρική επίθεση. Φυσικά υπάρχει διαφοροποίηση σε σχέση με τις αρχαίες φρυκτωρίες, που αφορά τόσο τη διοικητική διάταξη όσο και τα ίδια τα κτίσματα. Από στοιχεία που έχουμε γνωρίζουμε π.χ. ότι οι καμινοβίγλες ως κατασκευές ήταν πολύ βελτιωμένες σε σχέση με τις φρυκτωρίες.
ο ακουστικός τηλέγραφος του Μ. Αλεξάνδρου (Κέρας)
Είναι γνωστό ότι ένα από τα πρωταρχικά (και πρωτόγονα) συστήματα επικοινωνίας υπήρξε η ανταλλαγή ήχων, άλλοτε απλοϊκών, άλλοτε σύνθετων. Η ανταλλαγή μηνυμάτων με το πασίγνωστο αφρικανικό ταμ-ταμ είναι μια από τις πιο δημοφιλές μεθόδους επικοινωνίας, γνωστή σ’ όλο τον κόσμο. Ο ακουστικός τηλέγραφος του Αλέξανδρου αποτελούνταν από ένα τρίποδο ύψους περίπου τεσσάρων μέτρων, ενωμένο στην κορυφή, από την οποία ξεκινούσε ένα σχοινί που κρατούσε ένα στρογγυλό ηχητικό κέρας μεγάλου μεγέθους. Η ανάρτηση ήταν τέτοια που επέτρεπε την κυκλική περιστροφή του κέρατος ώστε τη σήμα να πηγαίνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι πληροφορίες αναφέρονται στην Αλεξάνδρου ανάβαση του Αρριανού.
υδραυλικός τηλέγραφος του Αινεία του Τακτικού (362 π.χ.)
Ο περιγραφόμενος μηχανισμός σαφέστατα μας παραπέμπει στην κλεψύδρα, χωρίς όμως να είναι κάτι τέτοιο. Ο μηχανισμός δεν έχει καμιά σχέση με φωτιά αλλά με το νερό (εξ ου, και «ύδωρ»). Πληρέστερη περιγραφή υπήρχε πιθανότατα στο βιβλίο του Αινεία, Πολιορκητικά, όμως αυτό έχει χαθεί. Για καλή μας τύχη, περιγραφή και λειτουργία του μας διασώζει ο Πολύβιος (Ιστορία Χ 43-44) ως εξής: «Όσοι πρόκειται να συνεννοηθούν μεταξύ τους μέσω των πυρσών για μια κατεπείγουσα υπόθεση, να κατασκευάσουν αγγεία κεράμινα, ισομεγέθη κατά το πλάτος και το βάθος με ακρίβεια. Να είναι δε το πολύ το βάθος τριών πήχεων, το δε πλάτος ενός πήχεως. Κατόπι να ετοιμάσουν φελλούς λίγο στενότερους από τα στόμια των αγγείων και στο μέσο τους να μπήξουν ράβδους διαιρεμένους σε ίσα μέρη τριών δακτύλων το καθένα, σε κάθε δε μέρος να υπάρχει ευδιάκριτος διαχωρισμός και στο κάθε μέρος της ράβδου να αναγράφονται τα κυριότερα και τα γενικότερα, από όσα συμβαίνουν στους πολέμους. Όταν γίνουν αυτά, πρέπει να τρυπηθούν τα αγγεία με ακρίβεια και με όμοιο τρόπο, ώστε οι αυλίσκοι να είναι ίσοι και να αφήνουν να τρέχει ίση ποσότητα υγρού (νερού). Έπειτα, αφού τα γεμίσουν νερό, να τοποθετήσουν τους φελλούς με τις ράβδους και κατόπι ν’ αφήσουν τους αυλίσκους να τρέξουν ταυτοχρόνως. Όταν συμβαίνει δε τούτο, είναι φανερό ότι είναι ανάγκη, επειδή όλα είναι ίσα και όμοια, όσο χύνεται το υγρό, τόσο να κατεβαίνουν και οι φελλοί και οι ράβδοι να κρύβονται εντός των αγγείων. Όταν λοιπόν κατά την δοκιμή γίνουν ισοταχή και σύμφωνα ως προς τη λειτουργία, τότε αφού πάρει ο καθένας από ένα αγγείο, να το τοποθετήσουν στις τοποθεσίες, όπου ο καθένας πρόκειται να οργανώσουν την πυρσείαν. Κατόπιν, όταν συμβεί κάτι απ’ αυτά που έχουν γραφεί στις ράβδους, λέει να ανυψώσει πυρσό και να περιμένει, έως ότου σηκώσουν από το απέναντι μέρος και οι άλλοι με τους οποίους έχουν συνεννοηθεί. Όταν δε και οι δυο πυρσοί γίνουν φανεροί, να τους κατεβάσουν και αμέσως μετά να αφήσουν τους αυλίσκους να χύνουν νερό. Όταν δε με την κατάβαση του φελλού ή της ράβδου φθάσει στο στόμιο του αγγείου, εκείνο το οποίο θέλουν να δηλώσουν στους άλλους τότε πρέπει να σηκώσουν πυρσό. Και οι άλλοι που δέχονται την είδηση πιάνουν αμέσως τον αυλίσκο για να μη τρέχει και εξετάζουν τι υπάρχει γραμμένο στη ράβδο και στο χείλος του στομίου. Αυτό θα είναι λοιπόν το μήνυμα που θέλουν να γνωστοποιήσουν, επειδή κινούνται ισοταχώς και από τους δυο που έρχονται σε συνεννόηση». Η ανάγκη της αποστολής κάποιων μηνυμάτων με συγκεκριμένο περιεχόμενο οδήγησε στην ανακάλυψη του υδραυλικού τηλέγραφου, που αποτέλεσε το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Το όλο σύστημα εξελίχθηκε και έφτασε σ’ αυτό που νεότεροι ερευνητές αποκάλεσαν «πρώτη μορφή του συστήματος μορς».
πυρσεία η οπτικός τηλέγραφος των Κλεοξένη και Δημόκλειτου (150 π.χ.)
Οι πληροφορίες που έχουμε για την «πυρσεία» προέρχονται και πάλι από τον Πολύβιο (Χ, 43-47) με τη διαφορά ότι σήμερα το σύστημα αυτό το αποκαλούμε «οπτικό τηλέγραφο» αφού δεν περιορίζεται στη χρήση των πυρσών και μόνο, αλλά χρησιμοποιεί και το μηχανισμό της διόπτρας.Επειδή λοιπόν δεν είναι δυνατόν ούτε να προβλέψει κανείς όλα τα μέλλοντα, ούτε και αν τα προβλέψει, να τα γράψει όλα πάνω στην ράβδο γι’ αυτό στη συνέχεια ο Πολύβιος εξηγεί για ποιο λόγο ο «οπτικός τηλέ-γραφος» είναι καλύτερος από τον «υδραυλικό τηλέγραφο».Το πρόβλημα είναι πως δηλαδή θα έπαιρνε κανείς απόφαση να στείλει βοήθεια, όταν δεν γνωρίζει πόσοι από τους εχθρούς και πού έχουν φθάσει; Και πως είναι δυνατόν να έχει το θάρρος ή αντίθετα πω γενικά μπορεί να αποφασίσει κάτι, χωρίς να γνωρίζει πόσα πλοία ή πόσα τρόφιμα έχουν φθάσει εκ μέρους των συμμάχων. Το παραπάνω σύστημα επινόησε ο Κλεόξενος και ο Δημόκλειτος και τελειοποίησε στην συνέχεια Πολύβιος Μετά από το παραπάνω σύστημα του «οπτικού τηλέγραφου» που μας περιγράφει ο Πολύβιος έπρεπε να περιμένουμε τη Γαλλική επανάσταση ώστε να δούμε την επόμενη εξέλιξη στο σύστημα των τηλεπικοινωνιών, δηλαδή μετά από 2000 χρόνια! Και ο Pracontal δε διστάζει να διατυπώσει την άποψη ότι «… είναι ολοφάνερο πως οι Έλληνες, πριν από 2000 χρόνια, κατόρθωσαν να επινοήσουν ένα σύστημα μετάδοσης μηνυμάτων ανάλογο με το σύστημα Μορς…». Πρόκειται για μια ιδιοφυή μέθοδο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ψηφιακή, πρόδρομος της σημερινής τεχνολογίας.
τηλέγραφος-κώδικας Μορς
Για να είναι κατανοητό ένα σύστημα σημάτων πρέπει τόσο ο αποστολέας, όσο και ο παραλήπτης να γνωρίζουν τον ίδιο κώδικα. Ένας από τους κώδικες είναι ο κώδικας Μορς, που εφευρέθηκε το 1840 από τον Σάμουελ Μορς. Στον Μορσικό τηλέγραφο εφαρμόσθηκε η ιδέα χρήσης ηλεκτρομαγνήτη για την εκτροπή μιας γραφίδας. Στις αρχικές συσκευές η εκτρεπόμενη γραφίδα (εκκρεμές) έγραφε με μορφή ζιγκ-ζαγκ σε χαρτοταινία που κινούνταν με ωρολογιακό μηχανισμό. Στην τελειοποιημένη μορφή, η γραφίδα έγραφε στη χαρτοταινία τελείες και παύλες ανάλογα με τη διάρκεια εκτροπής της γραφίδας. Η εκτροπή της γραφίδας επιτυγχάνονταν με την ενεργοποίηση του ηλεκτρομαγνήτη. Η διάρκεια εκτροπής ελέγχονταν από τον αποστολέα που χειρίζονταν το διακόπτη του ηλεκτρικού κυκλώματος. Σε κάθε γράμμα αντιστοιχεί ένας διαφορετικός συνδυασμός από τελείες και παύλες, οι οποίες μπορούν να σταλούν ως ηλεκτρικά σήματα μέσω καλωδίων, ως φωτεινές αναλαμπές ή σαν ηχητικά σήματα μέσω του ραδιοφώνου. Για το διεθνές σήμα κινδύνου χρησιμοποιείται ο κώδικας Μορς. Η απλότητα του εξοπλισμού, η απαίτηση για ένα μόνο αγωγό και η εύκολη χρήση του συντέλεσαν στην ταχεία και ευρεία διάδοσή του.
εφεύρεση τηλεφώνου-εφευρέτες και πρωτεργάτες
Καθημερινά όλοι μας χρησιμοποιούμε το τηλέφωνο. Είναι πράγματι μία από τις συσκευές που είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με τη ζωή μας και δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε την επικοινωνία μας χωρίς αυτό. Πριν εφευρεθεί το τηλέφωνο με τη σημερινή του μορφή, χρησιμοποιούσαν το τηλέφωνο με σωλήνες, το τηλέφωνο με σχοινί και μεμβράνες και άλλους τύπους. Το 1876 ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ ήταν ο πρώτος που κατοχύρωσε την ιδέα του τηλεφώνου. Ωστόσο η πρωταρχική ιδέα ανήκει σε κάποιον άγνωστο Ιταλό, τον Αντόνιο Μεούτσι, ο οποίος ήταν ο πρώτος που επέτυχε μεταφορά φωνής μέσω σύρματος. Αυτό το πέτυχε ενώ εργαζόταν ως τεχνικός σκηνής σε ένα θέατρο, προκειμένου να επικοινωνεί πιο εύκολα με τους συναδέλφους του. Μόλις το 1849, ο Ιταλός είχε κατασκευάσει το πρώτο τηλέφωνο και μέχρι το 1862 είχε κατασκευάσει περισσότερα από 30 πρωτότυπα. Ωστόσο, για να κατοχυρώσει την ευρεσιτεχνία υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα και μάλιστα όχι τεχνικό. Ο Μεούτσι δεν είχε τα 250 δολάρια, που απαιτούνταν για να κατοχυρώσει την πατρότητα της ιδέας του! Μόλις το 1871 κατόρθωσε να κατοχυρώσει προσωρινά την ευρεσιτεχνία του, που σε τρία χρόνια ακυρώθηκε, επειδή δεν μπορούσε να διαθέσει 10 δολάρια για την ανανέωσή της. Τελικά το 1876 ο Μπελ οικειοποιήθηκε την εφεύρεση του Μεούτσι, με τον οποίο μοιράζονταν ένα εργαστήριο. Ο Ιταλός αφού έμαθε την απάτη του Μπελ δεν μπορούσε να κάνει και πολλά, καθώς ήταν ήδη ηλικιωμένος και ανίκανος να αποδείξει την αλήθεια. Τελικά ο Αντόνιο Μεούτσι πέθανε στην αφάνεια το 1889. Η δικαίωση του ήρθε το 2002, οπότε το Αμερικανικό Κογκρέσο τον αναγνώρισε ως τον πραγματικό εφευρέτη του τηλεφώνου. Η έμπνευση του Ιταλού για αυτή την τόσο σημαντική εφεύρεση ήρθε-όπως συνήθως- στην τύχη. Εκτελώντας χρέη ιατρού όταν κατοικούσε στην Κούβα, παρατήρησε ότι μέσω του σύρματος που τον συνέδεε με έναν ασθενή που υπέβαλλε σε ηλεκτροσόκ, μεταφερόταν οι κραυγές του. Το 1876 λοιπόν ο Γκράχαμ Μπελ τελειοποιώντας το μοντέλο του Μεούτσι , πέτυχε για πρώτη φορά τη μετάδοση φωνής με ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Το πρώτο αυτό τηλέφωνο το αποτελούσαν δύο ακουστικά και μια γραμμή από δύο καλώδια, που ένωνε τα ακουστικά. Κάθε ακουστικό αποτελούνταν από μια ελαστική μεμβράνη από σίδερο, τοποθετημένη μπροστά από σιδηρομαγνητικό πυρήνα και γύρω απ’ αυτόν ήταν τυλιγμένος ένας μονωμένος αγωγός. Τα δύο ακουστικά χρησιμοποιούνταν συγχρόνως ως δέκτες και πομποί. Όταν κάποιος μιλούσε μπροστά σε μια συσκευή, η ταλάντωση της μεμβράνης μετέβαλε το μαγνητικό πεδίο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ρεύματα στον αγωγό που ήταν τυλιγμένος γύρω από τον πυρήνα. Τα ρεύματα αυτά μεταδίδονταν μέσα από τα καλώδια στην άλλη συσκευή, όπου προκαλούσαν μεταβολή του μαγνητικού πεδίου. Αυτή η μεταβολή προκαλούσε την ταλάντωση της μεταλλικής μεμβράνης κι έτσι αναπαραγόταν η ανθρώπινη ομιλία. Αργότερα βελτιώθηκε και με τη νέα του μορφή χρησιμοποιήθηκε για πολλά χρόνια. Στη συνέχεια, και μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται το μικρόφωνο με σκόνη άνθρακα. Αυτό αποτελείται από ένα διάφραγμα που πάλλεται κάτω από την επίδραση ηχητικών κυμάτων. Το κέντρο του συνδέεται με ένα μικρό κουτί, που περιέχει σκόνη άνθρακα και κλείνεται από μικρό μεταλλικό δίσκο. Όταν περνά ηλεκτρικό ρεύμα μέσα από το μικρό αυτό κουτί, ο μικρός μεταλλικός δίσκος σπρώχνεται προς τα μέσα από τα ηχητικά κύματα και οι κόκκοι του άνθρακα πλησιάζουν μεταξύ τους, έτσι διευκολύνεται η διέλευση του ρεύματος και μειώνεται η αντίσταση. Όταν το μεταλλικό διάφραγμα ξαναγυρίζει στη θέση του, οι κόκκοι του άνθρακα απομακρύνονται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η διέλευση του ρεύματος και να αυξάνεται η αντίσταση. Αυτές οι μεταβολές του παλλόμενου ρεύματος αντιστοιχούν ακριβώς στις ταλαντώσεις του διαφράγματος που προκαλούνται από τη φωνή του ομιλητή. Στο τηλεφωνικό κύκλωμα, το παλλόμενο ρεύμα του μικροφώνου μεταφέρεται στο πρωτεύον πηνίο ενός μετασχηματιστή αύξησης. Αυτό το ασταθές ρεύμα δίνει εναλλασσόμενο ρεύμα, που περνά από το ακουστικό της ίδιας συσκευής, και στη συνέχεια καταλήγει στο ακουστικό της άλλης συσκευής με την οποία επικοινωνούμε. Το ακουστικό αποτελείται από μικρό πεταλοειδή μαγνήτη. Αυτός, εξαιτίας των μεταβολών της έντασης του ρεύματος βάζει σε παλμική κίνηση το μεταλλικό του διάφραγμα. Οι παλμικές δονήσεις του διαφράγματος αναπαράγουν τα χαρακτηριστικά της φωνής. Η ένταση και η ευκρίνεια του μηνύματος είναι ανάλογες με τα ασθενή και ισχυρά φωνητικά σήματα που δέχεται ο ηλεκτρομαγνήτης. Μια τηλεφωνική συσκευή αποτελείται, εκτός από το μικρόφωνο (πομπό) και το ακουστικό (δέκτη), και από ένα διακόπτη, πάνω στον οποίο είναι τοποθετημένο το σύστημα μικρόφωνο-ακουστικό. Έτσι όταν σηκώνουμε το ακουστικό, το κύκλωμα ανοίγει. Παλαιότερα σηκώνοντας το ακουστικό, ο ομιλητής αποκαθιστούσε αμέσως επαφή με το κέντρο, όπου τηλεφωνήτριες αναλάμβαναν τη σύνδεση με μια άλλη συσκευή. Εδώ και αρκετά χρόνια τα δίκτυα έχουν αυτοματοποιηθεί. Κάθε συσκευή διαθέτει ως επιλογέα είτε έναν κινητό δίσκο, είτε έναν πίνακα με πλήκτρα αριθμημένα από το 0 ως το 9. Κάθε συσκευή διαθέτει και ένα σύστημα κουδουνιού με το οποίο καλείται ο συνδρομητής. Η εξέλιξη της ηλεκτρονικής τα τελευταία χρόνια είχε ως αποτέλεσμα και την τελειοποίηση του τηλεφώνου. Έτσι με τη χρήση των τρανζίστορς οδηγηθήκαμε στην αντικατάσταση των μικροφώνων από άνθρακα με άλλα, καλύτερης ποιότητας, όπως τα ηλεκτρομαγνητικά μικρόφωνα. Με αυτά γίνεται δυνατή και η αύξηση της τάσης εξόδου. Επίσης, έχουν προστεθεί στο τηλέφωνο διάφορα άλλα εξαρτήματα όπως αυτόματα συστήματα κλήσης με μνήμη κ.λ.π. Το τοπίο των τηλεπικοινωνιών μεταβάλλεται από μέρα σε μέρα. Το μουσείο τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ φιλοξενεί μοναδικής αξίας και καλαισθησίας τηλεφωνικές συσκευές από το 1881, μορσικούς τηλέγραφους, καλώδια όλων των τύπων, συστήματα Radio, δορυφορικά τηλέτυπο (telex) τράπεζες μεταλλακτών, χειροκίνητους τηλεφωνικούς πίνακες που αναδεικνύουν την τηλεπικοινωνιακή ιστορία της χώρας μας και αποτελούν όχι μόνο πόλο έλξης των επισκεπτών αλλά δίνουν και αφορμή έρευνας.
Almon E Strowger (1839-1902): Εφευρέτης του υψοστροφικού επιλογέα που έδωσε λύση στο πρόβλημα της αυτόματης τηλεφωνίας. Το πρώτο αυτόματο τηλεφωνικό κέντρο συστήματος Strowger εγκαταστάθηκε στην Ινδιάνα των ΗΠΑ το 1892.
Guglielmo Marconi (1874-1937): Διάσημος Ιταλός φυσικός, υπήρξε ο εφευρέτης της ασύρματης επικοινωνίας (1896). Εφαρμόζοντας τις αρχές του ηλεκτρομαγνητισμού, όπως αυτές είχαν ήδη διατυπωθεί από άλλους, στο πρόβλημα της μετάδοσης μηνυμάτων δια μέσου του διαστήματος, ο Μαρκόνι εκμεταλλεύτηκε τις εμπορικές δυνατότητες της ασύρματης ηλεκτρικής επικοινωνίας με έναν απεριόριστο αριθμό δεκτών κατά την ίδια χρονική στιγμή. Κατόρθωσε να πετύχει συνεννόηση με σήματα μεταξύ θέσεων, αρχικά όχι πολύ απομακρυσμένων, αργότερα όμως και σε μεγάλες αποστάσεις (μεταξύ των ακτών της Μάγχης το 1899, μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής το 1901). Ο Μαρκόνι τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και αξιώματα. Το 1909 έλαβε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας.
Werner von Siemens (1816-1892): Το 1878 πρότεινε την αντικατάσταση του ραβδοειδούς μαγνήτη, μορφής πετάλου και τη χρήση αντί κοινού οπλισμού, μεταλλικής μεμβράνης. Ακόμη εισήγαγε τον αυτόματο διακόπτη ανάρτησης του ακουστικού επιτυγχάνοντας έτσι σημαντικότατη βελτίωση της τηλεφωνικής συσκευής.
Lars Magnus Ericsson (1846-1926): Το 1878 κατασκεύασε τα πρώτα τηλέφωνα στη Σουηδία και συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση της τηλεφωνικής συσκευής εισάγοντας τον περιστρεφόμενο δίσκο κλήσης (καντράν). Το 1907 παρέδωσε ο ίδιος το πρώτο τηλεφωνικό κέντρο τοπικής συστοιχίας, δυναμικότητας 100 συνδρομητών στην Ελλάδα (Τ.Κ. Πατρών).
οι πρώτες τηλεφωνικές υπηρεσίες
1877 οι Bell και Hubbard Ίδρυσαν την Bell Telephone Company Άρχισε να παρέχει τηλεφωνικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ(1878)
1878 Πρώτο τηλεφωνικό κέντρο (New Haven, Connecticut) με 21 συνδρομητές Όταν η WU ανεγνώρισε την ταχεία εξέλιξη του τηλεφώνου, εισήλθε στον ανταγωνισμό Προσέλαβε τον Thomas Edison, ο οποίος εφεύρε ένα πιο αποδοτικό μικρόφωνο(1878) μικρόφωνο άνθρακα Το ακουστικό ήταν εφεύρεση του Elisha Gray
αυτόματο τηλεφωνικό κέντρο
1881 Υπεραστική γραμμή 45 μίλια Boston-Providence, Rhode Island Lars Magnum Ericsson (1846-1926)
Το 1878 κατασκεύασε τα πρώτα τηλέφωνα στη Σουηδία και συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση της τηλεφωνικής συσκευής εισάγοντας τον περιστρεφόμενο δίσκο κλήσης (καντράν). Το 1907 παρέδωσε ο ίδιος το πρώτο τηλεφωνικό κέντρο τοπικής συστοιχίας, δυναμικότητας 100 συνδρομητών στην Ελλάδα (Τ.Κ. Πατρών).
1885 Ίδρυση της AT & T στην Νέα Υόρκη
1889 Πρώτος Δημόσιος κερματοδέκτης
1891 Πατέντα για τον μεταγωγέα Stowger
1893 Λήγουν οι πατέντες του Bell Οποιοσδήποτε μπορεί να παρέχει υπηρεσίες 6000 ανεξάρτητες (όχι Bell) τηλεφωνικές εταιρείες
1895 Εφεύρεση του ασύρματου τηλέγραφου (Marconi)
τηλέφωνο με επιλογικό δίσκο
1896 Πρώτο τηλέφωνο με επιλογικό δίσκο Δεν υπάρχουν ακόμα μεταγωγικά συστήματα
1901 Πρώτο υπερ ατλαντικό ασύρματο τηλεγραφικό μήνυμα από τον Μαρκόνι (England to Newfoundland)
1915 Πρώτο διηπειρωτικό τηλέφωνο (NY–SF)
1920 πρώτα αυτόματα κέντρα
1927 πρώτες εμπορικές ασύρματες υπερατλαντικές τηλεφωνικές κλήσεις
1936 Ομοαξονικό καλώδιο New York –Philadelphia
ηλεκτρομηχανικά κέντρα
1938 Πρώτο ραβδεπαφικό τηλεφωνικό κέντρο (Brooklyn, New York) 1939 Ανάπτυξη του ηλεκτρονικού υπολογιστή
1941 Πάντρεμα υπολογιστών και επικοινωνιών, ανάγνωση από υπολογιστή διάτρητων ταινιών με τηλεγραφικό κώδικα
1941 Τηλεφωνική συσκευή με πληκτρολόγιο
1943 Πρώτο υπεραστικό ραβδεπαφικό τηλεφωνικό κέντρο(class 4)
1947 Εφεύρεση του τρανζίστορ (Bell Labs)
1950 Ανάπτυξη της πολυπλεξίας διαίρεσης χρόνου
1951 Υπεραστικές κλήσεις χωρίς τηλεφωνητή
1956 Υπερατλαντικό καλώδιο TAT-1 (40 κυκλώματα)
1957 Πρώτος βομβητής–pager
1958 Μόντεμ (Data-phone)
1960 Ανάπτυξη των Laser
1961 Ανάπτυξη των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων
1962 Εκτόξευση του Telstar I (πρώτος τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος)
1962 Ψηφιακή μετάδοση(T1)
ηλεκτρονικά κέντρα
1963 Υπηρεσία DTMF (touch tone)
1964 Μετάδοση εικόνας(Picturephone)
1965 Πρώτο ηλεκτρονικό τηλεφωνικό κέντρο
1965 Πρώτος σοβιετικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος(Molniya1, Σοβιετική Ένωση)
1966 Πρώτο άρθρο για οπτικές ίνες από Northern Telecom
ψηφιακά κέντρα
1968 Εισαγωγή της υπηρεσίας 911 στις ΗΠΑ
1970 Διεθνής DDD (New York-London)
1970 Πρώτη οπτική ίνα από την Corning Glass
1974 Διαδίκτυο
1974 Westar Satellite για τηλεφωνική υπηρεσία στις ΗΠΑ
1975 Πρώτο ψηφιακό τηλεφωνικό κέντρο(Northern Telecom)
1977 Ψηφιακό κέντρο 4ESS της AT & T
1978 Κινητά τηλέφωνα στις ΗΠΑ
1980 Σύστημα Σηματοδοσίας#7 (out-of-band)
1982 Δορυφόροι IMMARSAT για τη ναυτιλία
1984 Divestiture –Απογύμνωση: χωρισμός της AT&T σε RBOCs
1988 Εμπορικό ISDN στις ΗΠΑ
1989 Εισαγωγή του SONET
1990 Ευφυές δίκτυο(IN)
1996 απόσυρση του τελευταίου ηλεκτρομηχανικού κέντρου στις ΗΠΑ
κινητή τηλεφωνία
η ιστορία της κινητής τηλεφωνίας
Η περιπέτεια της κινητής τηλεφωνίας ξεκίνησε αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις πρώτες προσπάθειες των Σουηδών, Φιλανδών και Αμερικανών. Όμως, ως ληξιαρχική πράξη γέννησής της θεωρείται η 3η Απριλίου 1973. Το 1947 γεννιέται η ιδέα του κινητού τηλεφώνου, όταν οι επιστήμονες του ΑΤ & Τ(Cingular) συνειδητοποιούν ότι ένας πομπός μικρής εμβέλειας μπορεί να μεταμορφωθεί σε πομπό μεγάλης εμβέλειας συνδέοντας πολλές κυψέλες ενός τοπικού δικτύου. Το 1950 διαδίδονται τα τηλέφωνα στο αυτοκίνητο. Το 1954 ο businessman Larrabee πραγματοποιεί μια κλήση από το τηλέφωνο της λιμουζίνας του. Το 1970 οι Rich & famous στη Βρετανία εμφανίζονται όλο και περισσότερο να χρησιμοποιούν τηλέφωνο στο αυτοκίνητο. Ήταν ένα μουντό ανοιξιάτικο πρωινό στη Νέα Υόρκη. Ο δόκτωρ Μάρτιν Κούπερ της «Μοτορόλα», περπατώντας σ' ένα δρόμο της αμερικάνικης μεγαλούπολης ήξερε ότι έγραφε ιστορία. Στα δυο του χέρια κρατούσε μια συσκευή που έμοιαζε με φορητό ασύρματο. Είχε ύψος 25 εκατοστά και βάρος 900 γραμμάρια. Ήταν το πρώτο σύγχρονο κινητό τηλέφωνο με τον κωδικό MotorolaDynaTAC. Σχημάτισε τον αριθμό του βασικού ανταγωνιστή του, Τζόελ ΄Ενγκελ, που δούλευε για λογαριασμό της Bell Labs. «Γεια σου Τζο, σου μιλάω από ένα αληθινό κινητό τηλέφωνο» του είπε. «Παρότι δεν είχαμε τις καλύτερες των σχέσεων, μου συμπεριφέρθηκε πολύ ευγενικά», δήλωσε χρόνια αργότερα ο Κούπερ σε μια συνέντευξή του. Η Bell πήρε τη ρεβάνς το 1978, κατασκευάζοντας το πρώτο δοκιμαστικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, που ήταν αναγκαίο για την εξέλιξη και την εμπορική εκμετάλλευση του κινητού. Το πρώτο αυτοματοποιημένο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας λειτούργησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 στη Σκανδιναβία. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 τα κινητά τηλέφωνα ήταν ογκώδη για να μεταφέρονται στην τσέπη κι έτσι ήταν εγκατεστημένα κυρίως σε αυτοκίνητα. Το πρώτο κινητό που έλαβε άδεια έγκρισης ήταν το μοντέλο της «Μοτορόλα» DynaTAC8000X. Υπήρξε η ναυαρχίδα των λεγόμενων κινητών πρώτης γενιάς (1G). Στην αρχή της δεκαετίας του '90 άρχισε η απογείωση των κινητών τηλεφώνων, με την ψηφιοποίηση δικτύων (GSM) και συσκευών. Τα κινητά έγιναν μικρότερα (100-200 γραμμάρια), χωρούσαν στην παλάμη και έμπαιναν έστω και με δυσκολία στην τσέπη του χρήστη τους. Περάσαμε έτσι στα κινητά της δεύτερης γενιάς (2G), που παρείχαν και άλλες ευκολίες, όπως την αποστολή σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) και τη λήψη φωτογραφιών. Στις αρχές του 21ου αιώνα ήλθαν τα κινητά τρίτης γενιάς (3G), με τις απεριόριστες δυνατότητες των πολυμέσων. Σήμερα, η διείσδυση του κινητού τηλεφώνου στον πλανήτη ξεπερνά το 30%, με αλματώδη άνοδο στις φτωχές χώρες του πλανήτη και κυρίως στην Αφρική. Η φιλανδική εταιρεία Nokia, με μερίδιο αγοράς 36%, κατέχει την πρώτη θέση στις πωλήσεις κινητών τηλεφώνων παγκοσμίως. Στην Ελλάδα η κινητή τηλεφωνία έκανε την εμφάνισή της το 1992, με την προκήρυξη διαγωνισμού από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη χορήγηση δύο αδειών. Ο αποκλεισμός του ΟΤΕ από τη διαδικασία αδειοδότησης προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών κατά της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση αντέτεινε την αφερεγγυότητα του οργανισμού (καθυστερήσεις στις συνδέσεις σταθερών τηλεφώνων που έφθανε και τα 15 χρόνια, Υπόθεση Τόμπρα κ.ά.), αλλά και τα οικονομικά οφέλη, που θα είχε από τη χορήγηση των αδειών σε ιδιωτικές εταιρείες. Τελικά, οι δύο άδειες κατακυρώθηκαν στην Panafon (νυν Vodafone), πολυμετοχική εταιρεία με επικεφαλής την αγγλική Vodafone, και στην ιταλική Telestet (νυν TIM). H ΤΙΜ ξεκίνησε την εμπορική της εκμετάλλευση στις 29 Ιουνίου 1993 και η Panafon την 1η Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Η Cosmote, συμφερόντων ΟΤΕ, ήταν o τρίτος παίκτης της αγοράς (Ιανουάριος 1998) και η Q, εταιρεία του ομίλου Φέσσα, ο τέταρτος (19 Ιουνίου 2002). H Q στη συνέχεια εξαγοράσθηκε από την TIM (Ιανουάριος 2006) κι έτσι σήμερα δραστηριοποιούνται τρεις εταιρείες, ΤΙΜ, Vodafone και Cosmote, που είναι η ηγέτιδα στο χώρο της κινητής τηλεφωνίας. Τους πρώτους μήνες του 1993 τα κινητά τηλέφωνα λειτουργούσαν μόνο στην Αττική και τα νησιά του Σαρωνικού. Το κόστος ήταν απαγορευτικό για τους πολλούς. Οι συσκευές στοίχιζαν από 700-1400€, το τέλος ενεργοποίησης 85€, το μηνιαίο πάγιο 40€ και το λεπτό ομιλίας 0,25€. Έτσι, μόνο 1000 ήταν οι συνδρομητές τις πρώτες μέρες του Ιουλίου. Οι εκτιμήσεις των «ειδικών» έκαναν λόγο για 200.000 συνδρομητές μέσα σε μια δεκαετία. Απέτυχαν παταγωδώς στις προβλέψεις τους. 13 χρόνια μετά, λειτουργούσαν στη χώρα μας 13.551.000 συσκευές (Δεκέμβριος 2006), που καλύπτουν το 120,5% του ελληνικού πληθυσμού, γεγονός που κατατάσσει την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως σε αναλογία πληθυσμού και κινητών τηλεφώνων. Η τεχνολογία 4 G θα δώσει στα κινητά τηλέφωνα, μια νέα μίσθωση της ζωής, που υπόσχεται τη ζωντανή ροή της TV και τις ραδιοφωνικές παραστάσεις και πολύ περισσότερο εκτός αυτού. Για το κινητό τηλέφωνο, είναι σαφές ότι ο ουρανός είναι πραγματικά το όριο.
σταθμοί στην ιστορία των κινητών τηλεφώνων Tech-news
1947 - Γεννιέται η ιδέα του κινητού τηλεφώνου, όταν οι επιστήμονες των AT&T(Cingular) συνειδητοποιούν ότι ένας πομπός μικρής εμβέλειας μπορεί να μεταμορφωθεί σε πομπό μεγάλης εμβέλειας συνδέοντας πολλές <<κυψέλες>> ενός τοπικού δικτύου.
1950 - Διαδίδονται τα τηλέφωνα στο αυτοκίνητο. Το 1954 στο <> o businessman με το γελοίο όνομα Larrabee πραγματοποιεί μια κλήση από το τηλέφωνο της λιμουζίνας του.
1970 - Οι Rich & famous στη Βρετανία εμφανίζονται όλο και περισσότερο να χρησιμοποιούν τηλέφωνο στο αυτοκίνητο. 1973 - Ο Dr. Martin Cooper της Motorola κάνει το πρώτο τηλεφώνημα στον ανταγωνιστή του Joel Engel(AT&T Bell Labs) περπατώντας στους δρόμους της Νέας Υόρκης χρησιμοποιώντας το Motorola DynaTAC.
1979 - Αρχίζει η λειτουργία του πρώτου εμπορικού δικτύου κινητής τηλεφωνίας στο Τόκιο.
1983 - Ο Dr. Martin Cooper παρουσιάζει το DynaTAC 8000X που στοιχίζει 2,500$.
1984 - Παρά της τσιμπημένες τιμές των κινητών τηλεφώνων περίπου 300.000 άνθρωποι στον κόσμο έχουν στην κατοχή τους ένα.
1989 - Η Motorola παρουσιάζει το MicroTac. Έκπληκτοι αφελείς τρέχουν να αποκτήσουν το τηλέφωνο θαύμα που δεν είναι δύσκολο στην χρήση και κυρίως στην μεταφορά.
1990 - Έρχεται η δεύτερη γενιά κινητής τηλεφωνίας (2G) συμπεριλαμβανομένου του GSM και στις ΗΠΑ πραγματοποιείται το πρώτο ψηφιακό τηλεφώνημα από κινητό.
1991 - Η Ευρώπη ακολουθεί το παράδειγμα των ΗΠΑ καθώς ανοίγει το πρώτο GSM ευρωπαϊκό δίκτυο.
1992 - Κυκλοφορεί το περίφημο Νοκια 101 και κλέβει τις εντυπώσεις.
1996 - Λανσάρεται στην αγορά το Motorola StarTAC το πρώτο Clamshell κινητό και το μικρότερο της εποχής του. Λίγο αργότερα, Βραβεύεται ως ένα από τα 50 σημαντικότερα gadgets του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
1999 - Το Matrix κάνει διάσημα τα κινητα μπανάνα 7110 και 8110. Ποτέ άλλοτε τα κινητά της Nokia δεν ήταν τόσο δημοφιλή.
2000 - Ξεκινά η λειτουργία των 3G δικτύων τα οποία επιτρέπουν στους συνδρομητές να μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες data ασύρματα και να κάνουν βιντεοκλήσεις. Ωστόσο κανένας δεν κάνει το τελευταίο.
2001 - Κυκλοφορεί το SE T68 το πρώτο μαζικό έγχρωμο κινητό.
2004 - Οι πωλήσεις των ringtones φέτος ξεπερνούν τα 2,5 δις.$.
2007 - Σήμερα περίπου 1,3 δις άνθρωποι έχουν κινητό δηλαδή το 1/5 του πληθυσμού της Γής.
σήμερα
Δισεκατομμύρια τηλέφωνα, υπολογιστές, φαξ συνδεδεμένα σε παγκόσμιο τηλεπικοινωνιακό σύστημα «Πήρε εκατό χρόνια για να συνδεθεί τηλεφωνικά το πρώτο δισεκατομμύριο ανθρώπων. Πήρε μόλις δέκα χρόνια για το επόμενο δισεκατομμύριο.»
1996 -2002: θεαματική άνοδος και πτώση της βιομηχανίας επικοινωνιών Κακές προβλέψεις και υπερβολικές επενδύσεις.Ιστορικά, η τηλεφωνία μεγαλώνει 3% ετησίως Δεύτερες γραμμές για Internet δημιούργησαν αύξηση10-15%.Το Internet θεωρείτο ότι διπλασιάζεται κάθε 100 μέρες και θα ξεπερνούσε τα τηλεφωνικά δίκτυα. Οι εταιρίες επικοινωνιών δανείσθηκαν ενόψει της τεράστιας αύξησης. Η ζήτηση για δεύτερη γραμμή σταμάτησε. Η ζήτηση για σταθερή τηλεφωνία μικραίνει. Η ζήτηση για κινητή τηλεφωνία αυξάνει αλλά με μικρότερο ρυθμό. Το Internet αυξάνει στην πραγματικότητα περί το 80% ετησίως. Υπερβάλλουσα χωρητικότητα. Πτώση τιμών.
ενοποίηση τηλεφωνίας-υπολογιστών
Με τον όρο ενοποίηση τηλεφωνίας – υπολογιστή εννοούμε μια τεχνική για τον συντονισμό των ενεργειών της τηλεφωνικής συσκευής και του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Δηλαδή μια συσκευή που χρησιμοποιείται μόνο για τη μετάδοση φωνής, συνδέεται με τον υπολογιστή, ώστε να είναι εφικτή η διαχείριση των τηλεφωνικών κλήσεων και να γίνονται διάφορες απαραίτητες διεργασίες, οι οποίες δεν θα ήταν υλοποιήσιμες μόνο με το τηλέφωνο. Η διαδικασία της ενοποίησης της τηλεφωνίας και του υπολογιστή ήταν ένα γεγονός που έλαβε χώρα στα μέσα της δεκαετίας του 80 και έγινε μια προσπάθεια να γίνει εμπορική εκμεταλλεύσιμη τεχνολογία, αλλά οι αρχικές προσδοκίες διαψεύστηκαν. Αυτό συνέβη, διότι οι συνθήκες της αγοράς εκείνη την εποχή δεν ευνόησαν την ευρεία εφαρμογή του στα τηλεφωνικά κέντρα και το κόστος του ήταν απαγορευτικό για τα μικρά τηλεφωνικά κέντρα. Επιπλέον η πολυπλοκότητα των συσκευών την εποχή εκείνη έκαναν λιγότερο ελκυστική την εικόνα της ενοποίησης τηλεφώνου και ηλεκτρονικού υπολογιστή και έτσι η ιδέα αυτή παρέμεινε στο περιθώριο για μερικά χρόνια. Μόνο μεγάλα τηλεφωνικά κέντρα είχαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν μερικές από τις πρώτες εφαρμογές της ενοποίησης τηλεφώνου και ηλεκτρονικού υπολογιστή. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 90, όμως διαφορετικοί παράγοντες δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την εισαγωγή των τηλεφώνων μαζί με τους υπολογιστές στα τηλεφωνικά κέντρα. Η βασική παράμετρος ήταν η απλοποίηση των συστημάτων ενοποίησης τηλεφώνου-υπολογιστή και έτσι αυξήθηκε το ενδιαφέρον της αγοράς στο πεδίο αυτό. Διεθνείς κανονισμοί για την ενοποίηση τηλεφώνου-υπολογιστή έκαναν την εμφάνισή τους, όπως για παράδειγμα η εφαρμογή τηλεφωνίας υποστηριζόμενη από υπολογιστή. Πρωτόκολλα με συγκεκριμένες λειτουργίες και κανόνες θεσμοθετήθηκαν και ακολούθησε μια οργανωμένη εξάπλωση της τεχνολογίας αυτής. Προγραμματιστικές εφαρμογές με σκοπό τη διασύνδεση τηλεφωνίας και υπολογιστή κατέκλυσαν μαζικά την αγορά και οι πρώτες μεγάλες εταιρείες που κινήθηκαν σε αυτόν το χώρο ήταν η MICROSOFT και η NOBEL, δύο κολοσσιαίες αμερικανικές εταιρείες. Παράλληλα με την ανάπτυξη των προγραμμάτων διασύνδεσης δόθηκε έμφαση και στις τεχνολογίες επεξεργασίας φωνής. Άμεσο αντίκτυπο αυτής της ανάπτυξης ήταν η δημιουργία ενός μεγάλου αριθμού προϊόντων με καλά χαρακτηριστικά και σε αρκετά χαμηλές τιμές. Τα δημόσια τηλεφωνικά δίκτυα άρχισαν να εκσυγχρονίζονται και να παρέχουν στους πελάτες τους πιο πολλές υπηρεσίες, οι οποίες ταυτόχρονα εξυπηρετούσαν και τις εφαρμογές τηλεφωνίας-υπολογιστή, όπως η αυτόματη αναγνώριση καλούντος. Η σημαντικότερη παράμετρος σε αυτή την ενοποίηση τηλεφώνου και ηλεκτρονικού υπολογιστή είναι ότι η παγκόσμια οικονομία έστρεψε το βλέμμα της προς την τηλεφωνία και προσπαθεί συνεχώς να βρεί τρόπους ώστε οι υπηρεσίες που παρέχονται είτε στις επιχειρήσεις, είτε στους απλούς πολίτες να γίνουν καλύτερες και πιο συμφέρουσες οικονομικά. Ένα ακόμη αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής είναι και η ηλεκτρονική αλληλογραφία, που κερδίζει συνεχώς έδαφος. Αποτελεί μια μορφή επικοινωνίας κατά την οποία ένα μήνυμα μεταφέρεται από έναν υπολογιστή σε έναν άλλο μέσω μιας γραμμής τηλεφώνου.
τηλεφαρμογές
τηλεϊατρική
Η Τηλεϊατρική, συμβάλλει στην καλύτερη παροχή ιατρικής φροντίδας και υπηρεσιών υγείας σε ασθενείς που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα θεραπευτικά κέντρα. Αυτός ο εναλλακτικός τρόπος παροχής ιατρικών υπηρεσιών πραγματοποιείται με τη χρήση σύγχρονων τηλεπικοινωνιακών δικτύων και συστημάτων πληροφορικής, τα οποία εξασφαλίζουν την επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο μεταξύ ατόμων που βρίσκονται σε απομακρυσμένες και απομονωμένες περιοχές. Άρτια εκπαιδευμένοι γιατροί μπορούν να δώσουν λύση σε σημαντικά προβλήματα υγείας παρέχοντας τις ιατρικές τους γνώσεις με τη μορφή διάγνωσης, δεύτερης γνώμης ή συμβουλευτικής οδηγίας κάνοντας χρήση προηγμένων συστημάτων παροχής τηλεματικών υπηρεσιών. Η υπηρεσία της Τηλεϊατρικής παρέχει ένα σύστημα διαχείρισης και διακίνησης ιατρικών πληροφοριών (καρδιογραφήματα, υπερηχογραφήματα, τομογραφίες, κλπ.) με πλήθος εφαρμογών στους τομείς διάγνωσης, θεραπείας και εκπαίδευσης των ιατρών. Με βάση τη χρήση τηλεπικοινωνιακών και πληροφοριακών συστημάτων και τη μετατροπή ιατρικής πληροφορίας σε ηλεκτρονική μορφή, διακρίνονται οι παρακάτω κύριες κατευθύνσεις υπηρεσιών και εφαρμογών:
Τηλεδιάγνωση, που καλύπτει την από απόσταση μελέτη από ειδικούς των αποτελεσμάτων των ιατρικών εξετάσεων (ακτινογραφίες, εργαστηριακά ευρήματα κλπ) και τη σύνταξη σχετικών φορών.
Τηλεθεραπεία, που καλύπτει την από απόσταση παρακολούθηση ασθενών, όπου ο ασθενής επισκεπτόμενος την πλησιέστερη προς τον τόπο διαμονής του ιατρική μονάδα μπορεί να τυγχάνει ιατρικής φροντίδας από απομακρυσμένο ιατρικό κέντρο ως προς την πάθησή του.
Τηλεκπαίδευση, που καλύπτει τις ανάγκες του ενεργού ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού για συνεχή ενημέρωση σε διάφορους τομείς της ιατρικής. Επιπλέον εξασφαλίζεται εκπαίδευση του υγιούς πληθυσμούς μέσω προγραμμάτων Αγωγής Υγείας, με σκοπό να διαμορφωθούν νέοι τρόποι συμπεριφοράς όχι μόνο για την πρόληψη των νοσημάτων, αλλά και για την προστασία και προαγωγή της υγείας.
Τηλεσυμβουλευτική, που καλύπτει την ανάγκη ανταλλαγής απόψεων καθώς και την οργάνωση συμβουλίων ειδικών ιατρών για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων σύνθετων καταστάσεων όπου απαιτείται η ταυτόχρονη μελέτη της κατάστασης του ασθενούς από ειδικούς διαφορετικών ειδικοτήτων.
πλεονεκτήματα τηλεϊατρικής
Οφέλη από τη χρήση της Τηλεϊατρικής για ιατρούς και ασθενείς:
Η Τηλεϊατρική έχει ιδιαίτερη σημασία για την πατρίδα μας, λόγω της γεωγραφικής ιδιομορφίας της χώρας (ορεινά χωριά, πολυάριθμα και απομονωμένα νησιά) και της άνισης κατανομής του πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα και την περιφέρεια. Δεδομένου ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ανεκτίμητη διαπιστώνεται η αναγκαιότητα εφαρμογής της Τηλε-Ιατρικής για την καλύτερη παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Η Τηλε-Ιατρική υπόσχεται τον ερχομό της ημέρας, όπου η καθοδηγητική γραμμή για την ιατρική περίθαλψη του ασθενούς θα εξατομικεύεται και η μακροχρόνια παρακολούθηση της εξέλιξης του προβλήματος υγείας ενός χρόνια πάσχοντος ασθενούς θα είναι δυνατή. Καλύτερη πρόσβαση μη εξυπηρετουμένων περιοχών, όπως οι αγροτικές κοινότητες, είναι ένα από τα πιο σημαντικά οφέλη, που υπόσχεται ο ερχομός της εποχής της Τηλε-Ιατρικής. Βελτίωση στην καθημερινή ιατρική έρευνα έχει ήδη εμφανιστεί. Το να ψάξει κανείς ένα θέμα για κλινικούς ή εκπαιδευτικούς σκοπούς είναι απίστευτα απλό και απαιτεί ένα μικρό κλάσμα του χρόνου, που θα απαιτούσε αυτή η έρευνα μέχρι τώρα. Σύστημα Τηλε-Ιατρικής εγκαταστάθηκε στον Ιούλιο 2001 στο «Σύνορο της Φύσης» στο Κέντρο Υγείας του Δήμου Ροδόπολης Κερκίνης του Νομού μας. Η νέα αυτή τεχνολογία φιλοδοξεί να λύσει προβλήματα ανεπάρκειας ιατρικών εγκαταστάσεων και ειδικευμένου προσωπικού που αντιμετωπίζει το Κέντρο Υγείας. Δίνει τη δυνατότητα της σύνδεσης του Κέντρου Υγείας Ροδόπολης - που είναι απομακρυσμένη περιοχή - με όλα τα νοσοκομεία του εσωτερικού και του εξωτερικού. Στην πορεία ελπίζουμε και ευχόμαστε κι εμείς μαζί με το δήμαρχό κ. Γεωργάκη «εφόσον το αξιοποιήσουν σωστά και οι γιατροί να αποδειχτεί η χρησιμότητα και η αξία του». Ο κ. Γερακάρης (γιατρός) στο ΚέντροΥγείας Ροδόπολης Ν. Σερρών. Το Κέντρο έχει δυνατότητα σύνδεσης με όλα τα Νοσοκομεία Εσωτερικού και Εξωτερικού, μέσω του συστήματος της τηλεϊατρικής.
τηλεκπαίδευση
Ο Ο.Τ.Ε. αναπτύσσοντας εφαρμογές ISDN ανοίγει νέους ορίζοντες στους τομείς της εκπαίδευσης και της επιμόρφωσης, καταργεί σύνορα και αποστάσεις, συμβάλλει στην ταχύτερη μετάδοση της πληροφορίας και της γνώσης. Η τηλεκπαίδευση προσφέρει:
τηλεργασία
Με την ανάπτυξη εφαρμογών ISDN στον τομέα της τηλεργασίας επιτυγχάνεται καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού μιας επιχείρησης ή ενός Οργανισμού καθώς παρέχεται η δυνατότητα σε άτομο που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία εργασίας να συνεργάζονται και ν’ αποδίδουν με την ίδια αποτελεσματικότητα, σαν να βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Η τηλεργασία συμβάλλει:
τηλεδιασκέψεις
Πρόκειται για μια υπηρεσία που δίνει τη δυνατότητα ταυτόχρονης επικοινωνίας με εικόνα και ήχο μεταξύ δυο ή περισσότερων ομάδων χρηστών, που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό. Η επικοινωνία γίνεται με χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ο χρήστης συνδέεται άμεσα με τα πρόσωπα που θέλει να επικοινωνήσει και είναι σε θέση να ανταλλάξει απόψεις με αυτούς από οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Η εξελιγμένη τεχνική αυτής της υπηρεσίας προσφέρει τις εξής δυνατότητες:
πλεονεκτήματα
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η φωτιά, το φως, έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη των φωτεινών σημάτων και του οπτικού τηλέγραφου, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, όσο κυρίως κατά το διάστημα της ειρήνης, όταν τα νέα και οι διαταγές των αρχόντων έπρεπε να φτάσουν το συντομότερο δυνατό στον προορισμό τους. Κυρίως αυτό αφορούσε τις αυτοκρατορίες, των οποίων οι αχανείς εκτάσεις έκαναν πολύ δύσκολη τη σχετικά γρήγορη ενημέρωση. Πέρα από αυτές τις κρατικές υποθέσεις, τα οπτικά σήματα διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο σε πολλά γεγονότα της καθημερινής ζωής, αφού αναπαράγουν πληροφορίες για μια τεράστια ποικιλία από αυτά π.χ. η Μήδεια υψώνοντας αναμμένο πυρσό ειδοποίησε τους Αργοναύτες να σπεύσουν στην Κολχίδα, με πυρσό ειδοποιείται ο Αγαμέμνων για την είσοδο του Δουρείου Ίππου στην Τροία από τον Σίνωνα. Στη διάρκεια του πολέμου πολλά συνέβαιναν με τις φωτιές: φωτεινά σήματα, απλά ή πολλαπλά, καπνοί έντονοι ή απλές στήλες καπνού, φωτιές παραπλανητικές, φωτιές με λάθος μήνυμα. Επίσης για παραπλάνηση συνεννοήσεις και παρανοήσεις, συνέβαλαν σ’ ένα σύστημα φωτεινών σημάτων που σε πολλά μέρη χρησιμοποιείται έως τις μέρες μας. Για την αναμετάδοση των σημάτων αυτών ήσαν απαραίτητα ειδικά κτίσματα, οι φρυκτωρίες, κτισμένα σε υπερυψωμένα εδαφικά σημεία στις οποίες κάποιοι παρατηρητές (φρυκτωροί) διερευνούν με προσοχή – ημέρα και νύχτα – προς την περιοχή απ’ όπου γνωρίζουν ότι θα δεχτούν κάποιο μήνυμα. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς δίνουν πλήθος στοιχείων για όλες αυτές τις τακτικές χρήσεις της φωτιάς από τους αρχαίους έλληνες, τόσο της κλασικής όσο και της ελληνιστικής περιόδου (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Διόδωρος, Παυσανίας, Αρριανός, Πολύαινος και άλλοι). Πολλά από τα φωτεινά σήματα ανταλλάσσονται τη νύχτα στη θάλασσα μεταξύ των πλοίων, ή μεταξύ πλοίων και ξηράς, και γενικά πρέπει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα από αυτά αντιστοιχούσαν σε προσυμφωνημένα μηνύματα. Τα φωτεινά αυτά σήματα οι Έλληνες τα ονόμαζαν «πυρσούς» ή «φρυκτούς» και από αυτή την ονομασία γνωρίζουμε τους «φίλιους φρυκτούς» ή τους «πολέμιου φρυκτούς». Όπως σημειώνει ο Θουκυδίδης, όταν στο στρατόπεδο έρχονταν φίλοι, οι στρατιώτες ύψωναν απλώς τους αναμμένους πυρσούς («φίλιοι φρυκτοί») ενώ όταν πλησίαζαν εχθροί, οι πυρσοί κινούνταν δεξιά – αριστερά («πολέμιοι φρυκτοί»). Οι πυρσοί αυτοί στη διάρκεια της ημέρας απλώς έβγαζαν καπνό («καπνόν αναθρώσκοντα»), που σημαίνει ότι χρησιμοποιούσαν γι’ αυτούς εύφλεκτα υλικά, και από εδώ κατάγονται αρκετές λέξεις και φράσεις, όπως «φρυκτούς ανίσχειν», «Αίρε φρυκτόν», «πυρσεύειν», «φρυκτορέομαι» και «φρυκτορεύω» (γνωστοποιώ μια είδηση από μεγάλη απόσταση), και «φρυκτώρειον» ή «φρυκτωρίες». Η έρευνα έχει φέρει στο φως εκτεταμένο δίκτυο φρυκτωριών, συνολική αποτίμηση των οποίων υπάρχει σε ανάγλυφη πινακίδα (εκμαγείο) του τηλεπικοινωνιακού Μουσείου του Ο.Τ.Ε. Εφευρέτης των δικτύων φέρεται ο Παλαμίδης ο οποίος ανέπτυξε το δίκτυο επικοινωνιών της περιόδους του Τρωικού πολέμου 1195-1184 π.χ.
Πίνακας αρχαίων δικτύων επικοινωνίας
1) Δίκτυα Μυκηναϊκής εποχής
Α/Τήνος – Πάρος – Ίος – Θήρα – Κρήτη – Κνωσός – Γιούχτα – Σίδερο – Κάρπαθος – Ρόδος – Μικρά Ασία
Β/Μυκήνες – Αραχναίο – Μαλέας – Κύθηρα – Αντικύθηρα – Κρήτη.
2) Δίκτυο Τροίας – Μυκηνών (1195-184 π.χ.)
Ίλιον – Έρμαιο – Ακράθω – Μάκιστος – Μεσσάπιον – Κιθαιρώνας - Αραχναίον – Μυκήνες.
3) Δίκτυο προς Μικρά Ασία (500 μ.Χ.)
Δράκοντα (Ικαρία) – Σάμος – Έφεσος – Πάτμος
4) Δίκτυο περσικών πολέμων (490 π.χ.)
Σαλαμίνα – Αθήνα – Πάρνηθα – Μεσσάπιο – Μάκιστος – Σκιάθος – Σκύρος – Ακράθω – Έρμαιο – Μήθυμα – Έφεσος.
5) Δίκτυο Φιλίππου Β΄
Πέλλα – Βέρμιον – Πιερία – Όλυμπος – Δημητριάδα – Όσσα – Πήλιο – Όρθυς – Καλλίδρομο – Παρνασσός – Δελφοί – Ελικώνας – Κιθαιρώνας.
6) Βυζαντινές καμινοβιγλατορίες (1200 μ.Χ.)
Α/Ιερόν όρος – Παπίκιον – Όρη Λεκάνης – Παγγαίον – Βερτίσκος – Θεσ/νίκη – Πέλλα. Βέρμιο – Άσκιο – Βόιο –Τύμφη – Ηγουμενίτσα – Κέρκυρα
Β/Οθωνοί – Κέρκυρα – Κεφαλληνία – Τάραντας – Ιταλία.
βυζαντινές καμινοβίγλες
Στη βυζαντινή περίοδο, χωρίς να γνωρίζουμε πότε ακριβώς και κάτω από ποιες συνθήκες, η ονομασία φρυκτωρίες (ή φρυκτώρια) εγκαταλείπεται και αντικαθίσταται από τη λέξη καμινοβίγλα και καμινοβίγλια, καθώς αναφέρει ο Νικηφόρος Φωκάς. Η λέξη καμινοβίγλα εύκολα γίνεται κατανοητό ότι είναι σύνθετη από τις κάμινος και βίγλα, λέξεις ελληνικές και οι δυο. Η λέξη κάμινος είναι αρχαία ελληνική και υποδηλώνει έναν χώρο όπου καίγονται διάφορα υλικά, η δε λέξη βίγλα υποδηλώνει το παρατηρητήριο. Τα καμινόβλ(ι)α ήταν επομένως «οπτικά παρατηρητήρια» και παραπέμπουν στους σταθμούς προειδοποίησης και επιφυλακής» Οι καμινοβιγλάτορες σκοπό είχαν να «…ειδοποιούν το στρατηγό αλλά και τον άμαχο πληθυσμό των απειλούμενων περιοχών για επικείμενη εχθρική επίθεση. Φυσικά υπάρχει διαφοροποίηση σε σχέση με τις αρχαίες φρυκτωρίες, που αφορά τόσο τη διοικητική διάταξη όσο και τα ίδια τα κτίσματα. Από στοιχεία που έχουμε γνωρίζουμε π.χ. ότι οι καμινοβίγλες ως κατασκευές ήταν πολύ βελτιωμένες σε σχέση με τις φρυκτωρίες.
ο ακουστικός τηλέγραφος του Μ. Αλεξάνδρου (Κέρας)
Είναι γνωστό ότι ένα από τα πρωταρχικά (και πρωτόγονα) συστήματα επικοινωνίας υπήρξε η ανταλλαγή ήχων, άλλοτε απλοϊκών, άλλοτε σύνθετων. Η ανταλλαγή μηνυμάτων με το πασίγνωστο αφρικανικό ταμ-ταμ είναι μια από τις πιο δημοφιλές μεθόδους επικοινωνίας, γνωστή σ’ όλο τον κόσμο. Ο ακουστικός τηλέγραφος του Αλέξανδρου αποτελούνταν από ένα τρίποδο ύψους περίπου τεσσάρων μέτρων, ενωμένο στην κορυφή, από την οποία ξεκινούσε ένα σχοινί που κρατούσε ένα στρογγυλό ηχητικό κέρας μεγάλου μεγέθους. Η ανάρτηση ήταν τέτοια που επέτρεπε την κυκλική περιστροφή του κέρατος ώστε τη σήμα να πηγαίνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι πληροφορίες αναφέρονται στην Αλεξάνδρου ανάβαση του Αρριανού.
υδραυλικός τηλέγραφος του Αινεία του Τακτικού (362 π.χ.)
Ο περιγραφόμενος μηχανισμός σαφέστατα μας παραπέμπει στην κλεψύδρα, χωρίς όμως να είναι κάτι τέτοιο. Ο μηχανισμός δεν έχει καμιά σχέση με φωτιά αλλά με το νερό (εξ ου, και «ύδωρ»). Πληρέστερη περιγραφή υπήρχε πιθανότατα στο βιβλίο του Αινεία, Πολιορκητικά, όμως αυτό έχει χαθεί. Για καλή μας τύχη, περιγραφή και λειτουργία του μας διασώζει ο Πολύβιος (Ιστορία Χ 43-44) ως εξής: «Όσοι πρόκειται να συνεννοηθούν μεταξύ τους μέσω των πυρσών για μια κατεπείγουσα υπόθεση, να κατασκευάσουν αγγεία κεράμινα, ισομεγέθη κατά το πλάτος και το βάθος με ακρίβεια. Να είναι δε το πολύ το βάθος τριών πήχεων, το δε πλάτος ενός πήχεως. Κατόπι να ετοιμάσουν φελλούς λίγο στενότερους από τα στόμια των αγγείων και στο μέσο τους να μπήξουν ράβδους διαιρεμένους σε ίσα μέρη τριών δακτύλων το καθένα, σε κάθε δε μέρος να υπάρχει ευδιάκριτος διαχωρισμός και στο κάθε μέρος της ράβδου να αναγράφονται τα κυριότερα και τα γενικότερα, από όσα συμβαίνουν στους πολέμους. Όταν γίνουν αυτά, πρέπει να τρυπηθούν τα αγγεία με ακρίβεια και με όμοιο τρόπο, ώστε οι αυλίσκοι να είναι ίσοι και να αφήνουν να τρέχει ίση ποσότητα υγρού (νερού). Έπειτα, αφού τα γεμίσουν νερό, να τοποθετήσουν τους φελλούς με τις ράβδους και κατόπι ν’ αφήσουν τους αυλίσκους να τρέξουν ταυτοχρόνως. Όταν συμβαίνει δε τούτο, είναι φανερό ότι είναι ανάγκη, επειδή όλα είναι ίσα και όμοια, όσο χύνεται το υγρό, τόσο να κατεβαίνουν και οι φελλοί και οι ράβδοι να κρύβονται εντός των αγγείων. Όταν λοιπόν κατά την δοκιμή γίνουν ισοταχή και σύμφωνα ως προς τη λειτουργία, τότε αφού πάρει ο καθένας από ένα αγγείο, να το τοποθετήσουν στις τοποθεσίες, όπου ο καθένας πρόκειται να οργανώσουν την πυρσείαν. Κατόπιν, όταν συμβεί κάτι απ’ αυτά που έχουν γραφεί στις ράβδους, λέει να ανυψώσει πυρσό και να περιμένει, έως ότου σηκώσουν από το απέναντι μέρος και οι άλλοι με τους οποίους έχουν συνεννοηθεί. Όταν δε και οι δυο πυρσοί γίνουν φανεροί, να τους κατεβάσουν και αμέσως μετά να αφήσουν τους αυλίσκους να χύνουν νερό. Όταν δε με την κατάβαση του φελλού ή της ράβδου φθάσει στο στόμιο του αγγείου, εκείνο το οποίο θέλουν να δηλώσουν στους άλλους τότε πρέπει να σηκώσουν πυρσό. Και οι άλλοι που δέχονται την είδηση πιάνουν αμέσως τον αυλίσκο για να μη τρέχει και εξετάζουν τι υπάρχει γραμμένο στη ράβδο και στο χείλος του στομίου. Αυτό θα είναι λοιπόν το μήνυμα που θέλουν να γνωστοποιήσουν, επειδή κινούνται ισοταχώς και από τους δυο που έρχονται σε συνεννόηση». Η ανάγκη της αποστολής κάποιων μηνυμάτων με συγκεκριμένο περιεχόμενο οδήγησε στην ανακάλυψη του υδραυλικού τηλέγραφου, που αποτέλεσε το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Το όλο σύστημα εξελίχθηκε και έφτασε σ’ αυτό που νεότεροι ερευνητές αποκάλεσαν «πρώτη μορφή του συστήματος μορς».
πυρσεία η οπτικός τηλέγραφος των Κλεοξένη και Δημόκλειτου (150 π.χ.)
Οι πληροφορίες που έχουμε για την «πυρσεία» προέρχονται και πάλι από τον Πολύβιο (Χ, 43-47) με τη διαφορά ότι σήμερα το σύστημα αυτό το αποκαλούμε «οπτικό τηλέγραφο» αφού δεν περιορίζεται στη χρήση των πυρσών και μόνο, αλλά χρησιμοποιεί και το μηχανισμό της διόπτρας.Επειδή λοιπόν δεν είναι δυνατόν ούτε να προβλέψει κανείς όλα τα μέλλοντα, ούτε και αν τα προβλέψει, να τα γράψει όλα πάνω στην ράβδο γι’ αυτό στη συνέχεια ο Πολύβιος εξηγεί για ποιο λόγο ο «οπτικός τηλέ-γραφος» είναι καλύτερος από τον «υδραυλικό τηλέγραφο».Το πρόβλημα είναι πως δηλαδή θα έπαιρνε κανείς απόφαση να στείλει βοήθεια, όταν δεν γνωρίζει πόσοι από τους εχθρούς και πού έχουν φθάσει; Και πως είναι δυνατόν να έχει το θάρρος ή αντίθετα πω γενικά μπορεί να αποφασίσει κάτι, χωρίς να γνωρίζει πόσα πλοία ή πόσα τρόφιμα έχουν φθάσει εκ μέρους των συμμάχων. Το παραπάνω σύστημα επινόησε ο Κλεόξενος και ο Δημόκλειτος και τελειοποίησε στην συνέχεια Πολύβιος Μετά από το παραπάνω σύστημα του «οπτικού τηλέγραφου» που μας περιγράφει ο Πολύβιος έπρεπε να περιμένουμε τη Γαλλική επανάσταση ώστε να δούμε την επόμενη εξέλιξη στο σύστημα των τηλεπικοινωνιών, δηλαδή μετά από 2000 χρόνια! Και ο Pracontal δε διστάζει να διατυπώσει την άποψη ότι «… είναι ολοφάνερο πως οι Έλληνες, πριν από 2000 χρόνια, κατόρθωσαν να επινοήσουν ένα σύστημα μετάδοσης μηνυμάτων ανάλογο με το σύστημα Μορς…». Πρόκειται για μια ιδιοφυή μέθοδο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ψηφιακή, πρόδρομος της σημερινής τεχνολογίας.
τηλέγραφος-κώδικας Μορς
Για να είναι κατανοητό ένα σύστημα σημάτων πρέπει τόσο ο αποστολέας, όσο και ο παραλήπτης να γνωρίζουν τον ίδιο κώδικα. Ένας από τους κώδικες είναι ο κώδικας Μορς, που εφευρέθηκε το 1840 από τον Σάμουελ Μορς. Στον Μορσικό τηλέγραφο εφαρμόσθηκε η ιδέα χρήσης ηλεκτρομαγνήτη για την εκτροπή μιας γραφίδας. Στις αρχικές συσκευές η εκτρεπόμενη γραφίδα (εκκρεμές) έγραφε με μορφή ζιγκ-ζαγκ σε χαρτοταινία που κινούνταν με ωρολογιακό μηχανισμό. Στην τελειοποιημένη μορφή, η γραφίδα έγραφε στη χαρτοταινία τελείες και παύλες ανάλογα με τη διάρκεια εκτροπής της γραφίδας. Η εκτροπή της γραφίδας επιτυγχάνονταν με την ενεργοποίηση του ηλεκτρομαγνήτη. Η διάρκεια εκτροπής ελέγχονταν από τον αποστολέα που χειρίζονταν το διακόπτη του ηλεκτρικού κυκλώματος. Σε κάθε γράμμα αντιστοιχεί ένας διαφορετικός συνδυασμός από τελείες και παύλες, οι οποίες μπορούν να σταλούν ως ηλεκτρικά σήματα μέσω καλωδίων, ως φωτεινές αναλαμπές ή σαν ηχητικά σήματα μέσω του ραδιοφώνου. Για το διεθνές σήμα κινδύνου χρησιμοποιείται ο κώδικας Μορς. Η απλότητα του εξοπλισμού, η απαίτηση για ένα μόνο αγωγό και η εύκολη χρήση του συντέλεσαν στην ταχεία και ευρεία διάδοσή του.
εφεύρεση τηλεφώνου-εφευρέτες και πρωτεργάτες
Καθημερινά όλοι μας χρησιμοποιούμε το τηλέφωνο. Είναι πράγματι μία από τις συσκευές που είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με τη ζωή μας και δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε την επικοινωνία μας χωρίς αυτό. Πριν εφευρεθεί το τηλέφωνο με τη σημερινή του μορφή, χρησιμοποιούσαν το τηλέφωνο με σωλήνες, το τηλέφωνο με σχοινί και μεμβράνες και άλλους τύπους. Το 1876 ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ ήταν ο πρώτος που κατοχύρωσε την ιδέα του τηλεφώνου. Ωστόσο η πρωταρχική ιδέα ανήκει σε κάποιον άγνωστο Ιταλό, τον Αντόνιο Μεούτσι, ο οποίος ήταν ο πρώτος που επέτυχε μεταφορά φωνής μέσω σύρματος. Αυτό το πέτυχε ενώ εργαζόταν ως τεχνικός σκηνής σε ένα θέατρο, προκειμένου να επικοινωνεί πιο εύκολα με τους συναδέλφους του. Μόλις το 1849, ο Ιταλός είχε κατασκευάσει το πρώτο τηλέφωνο και μέχρι το 1862 είχε κατασκευάσει περισσότερα από 30 πρωτότυπα. Ωστόσο, για να κατοχυρώσει την ευρεσιτεχνία υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα και μάλιστα όχι τεχνικό. Ο Μεούτσι δεν είχε τα 250 δολάρια, που απαιτούνταν για να κατοχυρώσει την πατρότητα της ιδέας του! Μόλις το 1871 κατόρθωσε να κατοχυρώσει προσωρινά την ευρεσιτεχνία του, που σε τρία χρόνια ακυρώθηκε, επειδή δεν μπορούσε να διαθέσει 10 δολάρια για την ανανέωσή της. Τελικά το 1876 ο Μπελ οικειοποιήθηκε την εφεύρεση του Μεούτσι, με τον οποίο μοιράζονταν ένα εργαστήριο. Ο Ιταλός αφού έμαθε την απάτη του Μπελ δεν μπορούσε να κάνει και πολλά, καθώς ήταν ήδη ηλικιωμένος και ανίκανος να αποδείξει την αλήθεια. Τελικά ο Αντόνιο Μεούτσι πέθανε στην αφάνεια το 1889. Η δικαίωση του ήρθε το 2002, οπότε το Αμερικανικό Κογκρέσο τον αναγνώρισε ως τον πραγματικό εφευρέτη του τηλεφώνου. Η έμπνευση του Ιταλού για αυτή την τόσο σημαντική εφεύρεση ήρθε-όπως συνήθως- στην τύχη. Εκτελώντας χρέη ιατρού όταν κατοικούσε στην Κούβα, παρατήρησε ότι μέσω του σύρματος που τον συνέδεε με έναν ασθενή που υπέβαλλε σε ηλεκτροσόκ, μεταφερόταν οι κραυγές του. Το 1876 λοιπόν ο Γκράχαμ Μπελ τελειοποιώντας το μοντέλο του Μεούτσι , πέτυχε για πρώτη φορά τη μετάδοση φωνής με ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Το πρώτο αυτό τηλέφωνο το αποτελούσαν δύο ακουστικά και μια γραμμή από δύο καλώδια, που ένωνε τα ακουστικά. Κάθε ακουστικό αποτελούνταν από μια ελαστική μεμβράνη από σίδερο, τοποθετημένη μπροστά από σιδηρομαγνητικό πυρήνα και γύρω απ’ αυτόν ήταν τυλιγμένος ένας μονωμένος αγωγός. Τα δύο ακουστικά χρησιμοποιούνταν συγχρόνως ως δέκτες και πομποί. Όταν κάποιος μιλούσε μπροστά σε μια συσκευή, η ταλάντωση της μεμβράνης μετέβαλε το μαγνητικό πεδίο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ρεύματα στον αγωγό που ήταν τυλιγμένος γύρω από τον πυρήνα. Τα ρεύματα αυτά μεταδίδονταν μέσα από τα καλώδια στην άλλη συσκευή, όπου προκαλούσαν μεταβολή του μαγνητικού πεδίου. Αυτή η μεταβολή προκαλούσε την ταλάντωση της μεταλλικής μεμβράνης κι έτσι αναπαραγόταν η ανθρώπινη ομιλία. Αργότερα βελτιώθηκε και με τη νέα του μορφή χρησιμοποιήθηκε για πολλά χρόνια. Στη συνέχεια, και μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται το μικρόφωνο με σκόνη άνθρακα. Αυτό αποτελείται από ένα διάφραγμα που πάλλεται κάτω από την επίδραση ηχητικών κυμάτων. Το κέντρο του συνδέεται με ένα μικρό κουτί, που περιέχει σκόνη άνθρακα και κλείνεται από μικρό μεταλλικό δίσκο. Όταν περνά ηλεκτρικό ρεύμα μέσα από το μικρό αυτό κουτί, ο μικρός μεταλλικός δίσκος σπρώχνεται προς τα μέσα από τα ηχητικά κύματα και οι κόκκοι του άνθρακα πλησιάζουν μεταξύ τους, έτσι διευκολύνεται η διέλευση του ρεύματος και μειώνεται η αντίσταση. Όταν το μεταλλικό διάφραγμα ξαναγυρίζει στη θέση του, οι κόκκοι του άνθρακα απομακρύνονται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η διέλευση του ρεύματος και να αυξάνεται η αντίσταση. Αυτές οι μεταβολές του παλλόμενου ρεύματος αντιστοιχούν ακριβώς στις ταλαντώσεις του διαφράγματος που προκαλούνται από τη φωνή του ομιλητή. Στο τηλεφωνικό κύκλωμα, το παλλόμενο ρεύμα του μικροφώνου μεταφέρεται στο πρωτεύον πηνίο ενός μετασχηματιστή αύξησης. Αυτό το ασταθές ρεύμα δίνει εναλλασσόμενο ρεύμα, που περνά από το ακουστικό της ίδιας συσκευής, και στη συνέχεια καταλήγει στο ακουστικό της άλλης συσκευής με την οποία επικοινωνούμε. Το ακουστικό αποτελείται από μικρό πεταλοειδή μαγνήτη. Αυτός, εξαιτίας των μεταβολών της έντασης του ρεύματος βάζει σε παλμική κίνηση το μεταλλικό του διάφραγμα. Οι παλμικές δονήσεις του διαφράγματος αναπαράγουν τα χαρακτηριστικά της φωνής. Η ένταση και η ευκρίνεια του μηνύματος είναι ανάλογες με τα ασθενή και ισχυρά φωνητικά σήματα που δέχεται ο ηλεκτρομαγνήτης. Μια τηλεφωνική συσκευή αποτελείται, εκτός από το μικρόφωνο (πομπό) και το ακουστικό (δέκτη), και από ένα διακόπτη, πάνω στον οποίο είναι τοποθετημένο το σύστημα μικρόφωνο-ακουστικό. Έτσι όταν σηκώνουμε το ακουστικό, το κύκλωμα ανοίγει. Παλαιότερα σηκώνοντας το ακουστικό, ο ομιλητής αποκαθιστούσε αμέσως επαφή με το κέντρο, όπου τηλεφωνήτριες αναλάμβαναν τη σύνδεση με μια άλλη συσκευή. Εδώ και αρκετά χρόνια τα δίκτυα έχουν αυτοματοποιηθεί. Κάθε συσκευή διαθέτει ως επιλογέα είτε έναν κινητό δίσκο, είτε έναν πίνακα με πλήκτρα αριθμημένα από το 0 ως το 9. Κάθε συσκευή διαθέτει και ένα σύστημα κουδουνιού με το οποίο καλείται ο συνδρομητής. Η εξέλιξη της ηλεκτρονικής τα τελευταία χρόνια είχε ως αποτέλεσμα και την τελειοποίηση του τηλεφώνου. Έτσι με τη χρήση των τρανζίστορς οδηγηθήκαμε στην αντικατάσταση των μικροφώνων από άνθρακα με άλλα, καλύτερης ποιότητας, όπως τα ηλεκτρομαγνητικά μικρόφωνα. Με αυτά γίνεται δυνατή και η αύξηση της τάσης εξόδου. Επίσης, έχουν προστεθεί στο τηλέφωνο διάφορα άλλα εξαρτήματα όπως αυτόματα συστήματα κλήσης με μνήμη κ.λ.π. Το τοπίο των τηλεπικοινωνιών μεταβάλλεται από μέρα σε μέρα. Το μουσείο τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ φιλοξενεί μοναδικής αξίας και καλαισθησίας τηλεφωνικές συσκευές από το 1881, μορσικούς τηλέγραφους, καλώδια όλων των τύπων, συστήματα Radio, δορυφορικά τηλέτυπο (telex) τράπεζες μεταλλακτών, χειροκίνητους τηλεφωνικούς πίνακες που αναδεικνύουν την τηλεπικοινωνιακή ιστορία της χώρας μας και αποτελούν όχι μόνο πόλο έλξης των επισκεπτών αλλά δίνουν και αφορμή έρευνας.
Almon E Strowger (1839-1902): Εφευρέτης του υψοστροφικού επιλογέα που έδωσε λύση στο πρόβλημα της αυτόματης τηλεφωνίας. Το πρώτο αυτόματο τηλεφωνικό κέντρο συστήματος Strowger εγκαταστάθηκε στην Ινδιάνα των ΗΠΑ το 1892.
Guglielmo Marconi (1874-1937): Διάσημος Ιταλός φυσικός, υπήρξε ο εφευρέτης της ασύρματης επικοινωνίας (1896). Εφαρμόζοντας τις αρχές του ηλεκτρομαγνητισμού, όπως αυτές είχαν ήδη διατυπωθεί από άλλους, στο πρόβλημα της μετάδοσης μηνυμάτων δια μέσου του διαστήματος, ο Μαρκόνι εκμεταλλεύτηκε τις εμπορικές δυνατότητες της ασύρματης ηλεκτρικής επικοινωνίας με έναν απεριόριστο αριθμό δεκτών κατά την ίδια χρονική στιγμή. Κατόρθωσε να πετύχει συνεννόηση με σήματα μεταξύ θέσεων, αρχικά όχι πολύ απομακρυσμένων, αργότερα όμως και σε μεγάλες αποστάσεις (μεταξύ των ακτών της Μάγχης το 1899, μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής το 1901). Ο Μαρκόνι τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και αξιώματα. Το 1909 έλαβε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας.
Werner von Siemens (1816-1892): Το 1878 πρότεινε την αντικατάσταση του ραβδοειδούς μαγνήτη, μορφής πετάλου και τη χρήση αντί κοινού οπλισμού, μεταλλικής μεμβράνης. Ακόμη εισήγαγε τον αυτόματο διακόπτη ανάρτησης του ακουστικού επιτυγχάνοντας έτσι σημαντικότατη βελτίωση της τηλεφωνικής συσκευής.
Lars Magnus Ericsson (1846-1926): Το 1878 κατασκεύασε τα πρώτα τηλέφωνα στη Σουηδία και συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση της τηλεφωνικής συσκευής εισάγοντας τον περιστρεφόμενο δίσκο κλήσης (καντράν). Το 1907 παρέδωσε ο ίδιος το πρώτο τηλεφωνικό κέντρο τοπικής συστοιχίας, δυναμικότητας 100 συνδρομητών στην Ελλάδα (Τ.Κ. Πατρών).
οι πρώτες τηλεφωνικές υπηρεσίες
1877 οι Bell και Hubbard Ίδρυσαν την Bell Telephone Company Άρχισε να παρέχει τηλεφωνικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ(1878)
1878 Πρώτο τηλεφωνικό κέντρο (New Haven, Connecticut) με 21 συνδρομητές Όταν η WU ανεγνώρισε την ταχεία εξέλιξη του τηλεφώνου, εισήλθε στον ανταγωνισμό Προσέλαβε τον Thomas Edison, ο οποίος εφεύρε ένα πιο αποδοτικό μικρόφωνο(1878) μικρόφωνο άνθρακα Το ακουστικό ήταν εφεύρεση του Elisha Gray
αυτόματο τηλεφωνικό κέντρο
1881 Υπεραστική γραμμή 45 μίλια Boston-Providence, Rhode Island Lars Magnum Ericsson (1846-1926)
Το 1878 κατασκεύασε τα πρώτα τηλέφωνα στη Σουηδία και συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση της τηλεφωνικής συσκευής εισάγοντας τον περιστρεφόμενο δίσκο κλήσης (καντράν). Το 1907 παρέδωσε ο ίδιος το πρώτο τηλεφωνικό κέντρο τοπικής συστοιχίας, δυναμικότητας 100 συνδρομητών στην Ελλάδα (Τ.Κ. Πατρών).
1885 Ίδρυση της AT & T στην Νέα Υόρκη
1889 Πρώτος Δημόσιος κερματοδέκτης
1891 Πατέντα για τον μεταγωγέα Stowger
1893 Λήγουν οι πατέντες του Bell Οποιοσδήποτε μπορεί να παρέχει υπηρεσίες 6000 ανεξάρτητες (όχι Bell) τηλεφωνικές εταιρείες
1895 Εφεύρεση του ασύρματου τηλέγραφου (Marconi)
τηλέφωνο με επιλογικό δίσκο
1896 Πρώτο τηλέφωνο με επιλογικό δίσκο Δεν υπάρχουν ακόμα μεταγωγικά συστήματα
1901 Πρώτο υπερ ατλαντικό ασύρματο τηλεγραφικό μήνυμα από τον Μαρκόνι (England to Newfoundland)
1915 Πρώτο διηπειρωτικό τηλέφωνο (NY–SF)
1920 πρώτα αυτόματα κέντρα
1927 πρώτες εμπορικές ασύρματες υπερατλαντικές τηλεφωνικές κλήσεις
1936 Ομοαξονικό καλώδιο New York –Philadelphia
ηλεκτρομηχανικά κέντρα
1938 Πρώτο ραβδεπαφικό τηλεφωνικό κέντρο (Brooklyn, New York) 1939 Ανάπτυξη του ηλεκτρονικού υπολογιστή
1941 Πάντρεμα υπολογιστών και επικοινωνιών, ανάγνωση από υπολογιστή διάτρητων ταινιών με τηλεγραφικό κώδικα
1941 Τηλεφωνική συσκευή με πληκτρολόγιο
1943 Πρώτο υπεραστικό ραβδεπαφικό τηλεφωνικό κέντρο(class 4)
1947 Εφεύρεση του τρανζίστορ (Bell Labs)
1950 Ανάπτυξη της πολυπλεξίας διαίρεσης χρόνου
1951 Υπεραστικές κλήσεις χωρίς τηλεφωνητή
1956 Υπερατλαντικό καλώδιο TAT-1 (40 κυκλώματα)
1957 Πρώτος βομβητής–pager
1958 Μόντεμ (Data-phone)
1960 Ανάπτυξη των Laser
1961 Ανάπτυξη των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων
1962 Εκτόξευση του Telstar I (πρώτος τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος)
1962 Ψηφιακή μετάδοση(T1)
ηλεκτρονικά κέντρα
1963 Υπηρεσία DTMF (touch tone)
1964 Μετάδοση εικόνας(Picturephone)
1965 Πρώτο ηλεκτρονικό τηλεφωνικό κέντρο
1965 Πρώτος σοβιετικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος(Molniya1, Σοβιετική Ένωση)
1966 Πρώτο άρθρο για οπτικές ίνες από Northern Telecom
ψηφιακά κέντρα
1968 Εισαγωγή της υπηρεσίας 911 στις ΗΠΑ
1970 Διεθνής DDD (New York-London)
1970 Πρώτη οπτική ίνα από την Corning Glass
1974 Διαδίκτυο
1974 Westar Satellite για τηλεφωνική υπηρεσία στις ΗΠΑ
1975 Πρώτο ψηφιακό τηλεφωνικό κέντρο(Northern Telecom)
1977 Ψηφιακό κέντρο 4ESS της AT & T
1978 Κινητά τηλέφωνα στις ΗΠΑ
1980 Σύστημα Σηματοδοσίας#7 (out-of-band)
1982 Δορυφόροι IMMARSAT για τη ναυτιλία
1984 Divestiture –Απογύμνωση: χωρισμός της AT&T σε RBOCs
1988 Εμπορικό ISDN στις ΗΠΑ
1989 Εισαγωγή του SONET
1990 Ευφυές δίκτυο(IN)
1996 απόσυρση του τελευταίου ηλεκτρομηχανικού κέντρου στις ΗΠΑ
κινητή τηλεφωνία
η ιστορία της κινητής τηλεφωνίας
Η περιπέτεια της κινητής τηλεφωνίας ξεκίνησε αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις πρώτες προσπάθειες των Σουηδών, Φιλανδών και Αμερικανών. Όμως, ως ληξιαρχική πράξη γέννησής της θεωρείται η 3η Απριλίου 1973. Το 1947 γεννιέται η ιδέα του κινητού τηλεφώνου, όταν οι επιστήμονες του ΑΤ & Τ(Cingular) συνειδητοποιούν ότι ένας πομπός μικρής εμβέλειας μπορεί να μεταμορφωθεί σε πομπό μεγάλης εμβέλειας συνδέοντας πολλές κυψέλες ενός τοπικού δικτύου. Το 1950 διαδίδονται τα τηλέφωνα στο αυτοκίνητο. Το 1954 ο businessman Larrabee πραγματοποιεί μια κλήση από το τηλέφωνο της λιμουζίνας του. Το 1970 οι Rich & famous στη Βρετανία εμφανίζονται όλο και περισσότερο να χρησιμοποιούν τηλέφωνο στο αυτοκίνητο. Ήταν ένα μουντό ανοιξιάτικο πρωινό στη Νέα Υόρκη. Ο δόκτωρ Μάρτιν Κούπερ της «Μοτορόλα», περπατώντας σ' ένα δρόμο της αμερικάνικης μεγαλούπολης ήξερε ότι έγραφε ιστορία. Στα δυο του χέρια κρατούσε μια συσκευή που έμοιαζε με φορητό ασύρματο. Είχε ύψος 25 εκατοστά και βάρος 900 γραμμάρια. Ήταν το πρώτο σύγχρονο κινητό τηλέφωνο με τον κωδικό MotorolaDynaTAC. Σχημάτισε τον αριθμό του βασικού ανταγωνιστή του, Τζόελ ΄Ενγκελ, που δούλευε για λογαριασμό της Bell Labs. «Γεια σου Τζο, σου μιλάω από ένα αληθινό κινητό τηλέφωνο» του είπε. «Παρότι δεν είχαμε τις καλύτερες των σχέσεων, μου συμπεριφέρθηκε πολύ ευγενικά», δήλωσε χρόνια αργότερα ο Κούπερ σε μια συνέντευξή του. Η Bell πήρε τη ρεβάνς το 1978, κατασκευάζοντας το πρώτο δοκιμαστικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, που ήταν αναγκαίο για την εξέλιξη και την εμπορική εκμετάλλευση του κινητού. Το πρώτο αυτοματοποιημένο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας λειτούργησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 στη Σκανδιναβία. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 τα κινητά τηλέφωνα ήταν ογκώδη για να μεταφέρονται στην τσέπη κι έτσι ήταν εγκατεστημένα κυρίως σε αυτοκίνητα. Το πρώτο κινητό που έλαβε άδεια έγκρισης ήταν το μοντέλο της «Μοτορόλα» DynaTAC8000X. Υπήρξε η ναυαρχίδα των λεγόμενων κινητών πρώτης γενιάς (1G). Στην αρχή της δεκαετίας του '90 άρχισε η απογείωση των κινητών τηλεφώνων, με την ψηφιοποίηση δικτύων (GSM) και συσκευών. Τα κινητά έγιναν μικρότερα (100-200 γραμμάρια), χωρούσαν στην παλάμη και έμπαιναν έστω και με δυσκολία στην τσέπη του χρήστη τους. Περάσαμε έτσι στα κινητά της δεύτερης γενιάς (2G), που παρείχαν και άλλες ευκολίες, όπως την αποστολή σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) και τη λήψη φωτογραφιών. Στις αρχές του 21ου αιώνα ήλθαν τα κινητά τρίτης γενιάς (3G), με τις απεριόριστες δυνατότητες των πολυμέσων. Σήμερα, η διείσδυση του κινητού τηλεφώνου στον πλανήτη ξεπερνά το 30%, με αλματώδη άνοδο στις φτωχές χώρες του πλανήτη και κυρίως στην Αφρική. Η φιλανδική εταιρεία Nokia, με μερίδιο αγοράς 36%, κατέχει την πρώτη θέση στις πωλήσεις κινητών τηλεφώνων παγκοσμίως. Στην Ελλάδα η κινητή τηλεφωνία έκανε την εμφάνισή της το 1992, με την προκήρυξη διαγωνισμού από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη χορήγηση δύο αδειών. Ο αποκλεισμός του ΟΤΕ από τη διαδικασία αδειοδότησης προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών κατά της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση αντέτεινε την αφερεγγυότητα του οργανισμού (καθυστερήσεις στις συνδέσεις σταθερών τηλεφώνων που έφθανε και τα 15 χρόνια, Υπόθεση Τόμπρα κ.ά.), αλλά και τα οικονομικά οφέλη, που θα είχε από τη χορήγηση των αδειών σε ιδιωτικές εταιρείες. Τελικά, οι δύο άδειες κατακυρώθηκαν στην Panafon (νυν Vodafone), πολυμετοχική εταιρεία με επικεφαλής την αγγλική Vodafone, και στην ιταλική Telestet (νυν TIM). H ΤΙΜ ξεκίνησε την εμπορική της εκμετάλλευση στις 29 Ιουνίου 1993 και η Panafon την 1η Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Η Cosmote, συμφερόντων ΟΤΕ, ήταν o τρίτος παίκτης της αγοράς (Ιανουάριος 1998) και η Q, εταιρεία του ομίλου Φέσσα, ο τέταρτος (19 Ιουνίου 2002). H Q στη συνέχεια εξαγοράσθηκε από την TIM (Ιανουάριος 2006) κι έτσι σήμερα δραστηριοποιούνται τρεις εταιρείες, ΤΙΜ, Vodafone και Cosmote, που είναι η ηγέτιδα στο χώρο της κινητής τηλεφωνίας. Τους πρώτους μήνες του 1993 τα κινητά τηλέφωνα λειτουργούσαν μόνο στην Αττική και τα νησιά του Σαρωνικού. Το κόστος ήταν απαγορευτικό για τους πολλούς. Οι συσκευές στοίχιζαν από 700-1400€, το τέλος ενεργοποίησης 85€, το μηνιαίο πάγιο 40€ και το λεπτό ομιλίας 0,25€. Έτσι, μόνο 1000 ήταν οι συνδρομητές τις πρώτες μέρες του Ιουλίου. Οι εκτιμήσεις των «ειδικών» έκαναν λόγο για 200.000 συνδρομητές μέσα σε μια δεκαετία. Απέτυχαν παταγωδώς στις προβλέψεις τους. 13 χρόνια μετά, λειτουργούσαν στη χώρα μας 13.551.000 συσκευές (Δεκέμβριος 2006), που καλύπτουν το 120,5% του ελληνικού πληθυσμού, γεγονός που κατατάσσει την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως σε αναλογία πληθυσμού και κινητών τηλεφώνων. Η τεχνολογία 4 G θα δώσει στα κινητά τηλέφωνα, μια νέα μίσθωση της ζωής, που υπόσχεται τη ζωντανή ροή της TV και τις ραδιοφωνικές παραστάσεις και πολύ περισσότερο εκτός αυτού. Για το κινητό τηλέφωνο, είναι σαφές ότι ο ουρανός είναι πραγματικά το όριο.
σταθμοί στην ιστορία των κινητών τηλεφώνων Tech-news
1947 - Γεννιέται η ιδέα του κινητού τηλεφώνου, όταν οι επιστήμονες των AT&T(Cingular) συνειδητοποιούν ότι ένας πομπός μικρής εμβέλειας μπορεί να μεταμορφωθεί σε πομπό μεγάλης εμβέλειας συνδέοντας πολλές <<κυψέλες>> ενός τοπικού δικτύου.
1950 - Διαδίδονται τα τηλέφωνα στο αυτοκίνητο. Το 1954 στο <> o businessman με το γελοίο όνομα Larrabee πραγματοποιεί μια κλήση από το τηλέφωνο της λιμουζίνας του.
1970 - Οι Rich & famous στη Βρετανία εμφανίζονται όλο και περισσότερο να χρησιμοποιούν τηλέφωνο στο αυτοκίνητο. 1973 - Ο Dr. Martin Cooper της Motorola κάνει το πρώτο τηλεφώνημα στον ανταγωνιστή του Joel Engel(AT&T Bell Labs) περπατώντας στους δρόμους της Νέας Υόρκης χρησιμοποιώντας το Motorola DynaTAC.
1979 - Αρχίζει η λειτουργία του πρώτου εμπορικού δικτύου κινητής τηλεφωνίας στο Τόκιο.
1983 - Ο Dr. Martin Cooper παρουσιάζει το DynaTAC 8000X που στοιχίζει 2,500$.
1984 - Παρά της τσιμπημένες τιμές των κινητών τηλεφώνων περίπου 300.000 άνθρωποι στον κόσμο έχουν στην κατοχή τους ένα.
1989 - Η Motorola παρουσιάζει το MicroTac. Έκπληκτοι αφελείς τρέχουν να αποκτήσουν το τηλέφωνο θαύμα που δεν είναι δύσκολο στην χρήση και κυρίως στην μεταφορά.
1990 - Έρχεται η δεύτερη γενιά κινητής τηλεφωνίας (2G) συμπεριλαμβανομένου του GSM και στις ΗΠΑ πραγματοποιείται το πρώτο ψηφιακό τηλεφώνημα από κινητό.
1991 - Η Ευρώπη ακολουθεί το παράδειγμα των ΗΠΑ καθώς ανοίγει το πρώτο GSM ευρωπαϊκό δίκτυο.
1992 - Κυκλοφορεί το περίφημο Νοκια 101 και κλέβει τις εντυπώσεις.
1996 - Λανσάρεται στην αγορά το Motorola StarTAC το πρώτο Clamshell κινητό και το μικρότερο της εποχής του. Λίγο αργότερα, Βραβεύεται ως ένα από τα 50 σημαντικότερα gadgets του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
1999 - Το Matrix κάνει διάσημα τα κινητα μπανάνα 7110 και 8110. Ποτέ άλλοτε τα κινητά της Nokia δεν ήταν τόσο δημοφιλή.
2000 - Ξεκινά η λειτουργία των 3G δικτύων τα οποία επιτρέπουν στους συνδρομητές να μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες data ασύρματα και να κάνουν βιντεοκλήσεις. Ωστόσο κανένας δεν κάνει το τελευταίο.
2001 - Κυκλοφορεί το SE T68 το πρώτο μαζικό έγχρωμο κινητό.
2004 - Οι πωλήσεις των ringtones φέτος ξεπερνούν τα 2,5 δις.$.
2007 - Σήμερα περίπου 1,3 δις άνθρωποι έχουν κινητό δηλαδή το 1/5 του πληθυσμού της Γής.
σήμερα
Δισεκατομμύρια τηλέφωνα, υπολογιστές, φαξ συνδεδεμένα σε παγκόσμιο τηλεπικοινωνιακό σύστημα «Πήρε εκατό χρόνια για να συνδεθεί τηλεφωνικά το πρώτο δισεκατομμύριο ανθρώπων. Πήρε μόλις δέκα χρόνια για το επόμενο δισεκατομμύριο.»
1996 -2002: θεαματική άνοδος και πτώση της βιομηχανίας επικοινωνιών Κακές προβλέψεις και υπερβολικές επενδύσεις.Ιστορικά, η τηλεφωνία μεγαλώνει 3% ετησίως Δεύτερες γραμμές για Internet δημιούργησαν αύξηση10-15%.Το Internet θεωρείτο ότι διπλασιάζεται κάθε 100 μέρες και θα ξεπερνούσε τα τηλεφωνικά δίκτυα. Οι εταιρίες επικοινωνιών δανείσθηκαν ενόψει της τεράστιας αύξησης. Η ζήτηση για δεύτερη γραμμή σταμάτησε. Η ζήτηση για σταθερή τηλεφωνία μικραίνει. Η ζήτηση για κινητή τηλεφωνία αυξάνει αλλά με μικρότερο ρυθμό. Το Internet αυξάνει στην πραγματικότητα περί το 80% ετησίως. Υπερβάλλουσα χωρητικότητα. Πτώση τιμών.
ενοποίηση τηλεφωνίας-υπολογιστών
Με τον όρο ενοποίηση τηλεφωνίας – υπολογιστή εννοούμε μια τεχνική για τον συντονισμό των ενεργειών της τηλεφωνικής συσκευής και του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Δηλαδή μια συσκευή που χρησιμοποιείται μόνο για τη μετάδοση φωνής, συνδέεται με τον υπολογιστή, ώστε να είναι εφικτή η διαχείριση των τηλεφωνικών κλήσεων και να γίνονται διάφορες απαραίτητες διεργασίες, οι οποίες δεν θα ήταν υλοποιήσιμες μόνο με το τηλέφωνο. Η διαδικασία της ενοποίησης της τηλεφωνίας και του υπολογιστή ήταν ένα γεγονός που έλαβε χώρα στα μέσα της δεκαετίας του 80 και έγινε μια προσπάθεια να γίνει εμπορική εκμεταλλεύσιμη τεχνολογία, αλλά οι αρχικές προσδοκίες διαψεύστηκαν. Αυτό συνέβη, διότι οι συνθήκες της αγοράς εκείνη την εποχή δεν ευνόησαν την ευρεία εφαρμογή του στα τηλεφωνικά κέντρα και το κόστος του ήταν απαγορευτικό για τα μικρά τηλεφωνικά κέντρα. Επιπλέον η πολυπλοκότητα των συσκευών την εποχή εκείνη έκαναν λιγότερο ελκυστική την εικόνα της ενοποίησης τηλεφώνου και ηλεκτρονικού υπολογιστή και έτσι η ιδέα αυτή παρέμεινε στο περιθώριο για μερικά χρόνια. Μόνο μεγάλα τηλεφωνικά κέντρα είχαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν μερικές από τις πρώτες εφαρμογές της ενοποίησης τηλεφώνου και ηλεκτρονικού υπολογιστή. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 90, όμως διαφορετικοί παράγοντες δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την εισαγωγή των τηλεφώνων μαζί με τους υπολογιστές στα τηλεφωνικά κέντρα. Η βασική παράμετρος ήταν η απλοποίηση των συστημάτων ενοποίησης τηλεφώνου-υπολογιστή και έτσι αυξήθηκε το ενδιαφέρον της αγοράς στο πεδίο αυτό. Διεθνείς κανονισμοί για την ενοποίηση τηλεφώνου-υπολογιστή έκαναν την εμφάνισή τους, όπως για παράδειγμα η εφαρμογή τηλεφωνίας υποστηριζόμενη από υπολογιστή. Πρωτόκολλα με συγκεκριμένες λειτουργίες και κανόνες θεσμοθετήθηκαν και ακολούθησε μια οργανωμένη εξάπλωση της τεχνολογίας αυτής. Προγραμματιστικές εφαρμογές με σκοπό τη διασύνδεση τηλεφωνίας και υπολογιστή κατέκλυσαν μαζικά την αγορά και οι πρώτες μεγάλες εταιρείες που κινήθηκαν σε αυτόν το χώρο ήταν η MICROSOFT και η NOBEL, δύο κολοσσιαίες αμερικανικές εταιρείες. Παράλληλα με την ανάπτυξη των προγραμμάτων διασύνδεσης δόθηκε έμφαση και στις τεχνολογίες επεξεργασίας φωνής. Άμεσο αντίκτυπο αυτής της ανάπτυξης ήταν η δημιουργία ενός μεγάλου αριθμού προϊόντων με καλά χαρακτηριστικά και σε αρκετά χαμηλές τιμές. Τα δημόσια τηλεφωνικά δίκτυα άρχισαν να εκσυγχρονίζονται και να παρέχουν στους πελάτες τους πιο πολλές υπηρεσίες, οι οποίες ταυτόχρονα εξυπηρετούσαν και τις εφαρμογές τηλεφωνίας-υπολογιστή, όπως η αυτόματη αναγνώριση καλούντος. Η σημαντικότερη παράμετρος σε αυτή την ενοποίηση τηλεφώνου και ηλεκτρονικού υπολογιστή είναι ότι η παγκόσμια οικονομία έστρεψε το βλέμμα της προς την τηλεφωνία και προσπαθεί συνεχώς να βρεί τρόπους ώστε οι υπηρεσίες που παρέχονται είτε στις επιχειρήσεις, είτε στους απλούς πολίτες να γίνουν καλύτερες και πιο συμφέρουσες οικονομικά. Ένα ακόμη αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής είναι και η ηλεκτρονική αλληλογραφία, που κερδίζει συνεχώς έδαφος. Αποτελεί μια μορφή επικοινωνίας κατά την οποία ένα μήνυμα μεταφέρεται από έναν υπολογιστή σε έναν άλλο μέσω μιας γραμμής τηλεφώνου.
τηλεφαρμογές
τηλεϊατρική
Η Τηλεϊατρική, συμβάλλει στην καλύτερη παροχή ιατρικής φροντίδας και υπηρεσιών υγείας σε ασθενείς που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα θεραπευτικά κέντρα. Αυτός ο εναλλακτικός τρόπος παροχής ιατρικών υπηρεσιών πραγματοποιείται με τη χρήση σύγχρονων τηλεπικοινωνιακών δικτύων και συστημάτων πληροφορικής, τα οποία εξασφαλίζουν την επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο μεταξύ ατόμων που βρίσκονται σε απομακρυσμένες και απομονωμένες περιοχές. Άρτια εκπαιδευμένοι γιατροί μπορούν να δώσουν λύση σε σημαντικά προβλήματα υγείας παρέχοντας τις ιατρικές τους γνώσεις με τη μορφή διάγνωσης, δεύτερης γνώμης ή συμβουλευτικής οδηγίας κάνοντας χρήση προηγμένων συστημάτων παροχής τηλεματικών υπηρεσιών. Η υπηρεσία της Τηλεϊατρικής παρέχει ένα σύστημα διαχείρισης και διακίνησης ιατρικών πληροφοριών (καρδιογραφήματα, υπερηχογραφήματα, τομογραφίες, κλπ.) με πλήθος εφαρμογών στους τομείς διάγνωσης, θεραπείας και εκπαίδευσης των ιατρών. Με βάση τη χρήση τηλεπικοινωνιακών και πληροφοριακών συστημάτων και τη μετατροπή ιατρικής πληροφορίας σε ηλεκτρονική μορφή, διακρίνονται οι παρακάτω κύριες κατευθύνσεις υπηρεσιών και εφαρμογών:
Τηλεδιάγνωση, που καλύπτει την από απόσταση μελέτη από ειδικούς των αποτελεσμάτων των ιατρικών εξετάσεων (ακτινογραφίες, εργαστηριακά ευρήματα κλπ) και τη σύνταξη σχετικών φορών.
Τηλεθεραπεία, που καλύπτει την από απόσταση παρακολούθηση ασθενών, όπου ο ασθενής επισκεπτόμενος την πλησιέστερη προς τον τόπο διαμονής του ιατρική μονάδα μπορεί να τυγχάνει ιατρικής φροντίδας από απομακρυσμένο ιατρικό κέντρο ως προς την πάθησή του.
Τηλεκπαίδευση, που καλύπτει τις ανάγκες του ενεργού ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού για συνεχή ενημέρωση σε διάφορους τομείς της ιατρικής. Επιπλέον εξασφαλίζεται εκπαίδευση του υγιούς πληθυσμούς μέσω προγραμμάτων Αγωγής Υγείας, με σκοπό να διαμορφωθούν νέοι τρόποι συμπεριφοράς όχι μόνο για την πρόληψη των νοσημάτων, αλλά και για την προστασία και προαγωγή της υγείας.
Τηλεσυμβουλευτική, που καλύπτει την ανάγκη ανταλλαγής απόψεων καθώς και την οργάνωση συμβουλίων ειδικών ιατρών για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων σύνθετων καταστάσεων όπου απαιτείται η ταυτόχρονη μελέτη της κατάστασης του ασθενούς από ειδικούς διαφορετικών ειδικοτήτων.
πλεονεκτήματα τηλεϊατρικής
Οφέλη από τη χρήση της Τηλεϊατρικής για ιατρούς και ασθενείς:
- Άμεση επικοινωνία ιατρών που βρίσκονται σε απομακρυσμένες κυρίως περιοχές, για ανταλλαγή απόψεων και αντιμετώπιση έκτατων περιστατικών.
- Δραστική μείωση του χρόνου επικοινωνίας μεταξύ Νοσοκομείων και ιατρών.
- Ελαχιστοποίηση της άσκοπης μετακίνησης των ασθενών, που συνεπάγεται μείωση κόστους.
- Αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης.
- Ευρεία κάλυψη ιατρικών περιστατικών.
- Αντιμετώπιση των προβλημάτων που παρουσιάζονται σε απομακρυσμένες και απομονωμένες περιοχές και σε μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, μέσω των εφαρμογών της τηλεματικής.
- Εκσυγχρονισμός του περιβάλλοντος εργασίας του ιατρικού προσωπικού με χρήση σύγχρονης τεχνολογίας και υπηρεσιών βάσει διεθνών προτύπων.
- Διευκόλυνση και αναβάθμιση της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης ιατρών.
Η Τηλεϊατρική έχει ιδιαίτερη σημασία για την πατρίδα μας, λόγω της γεωγραφικής ιδιομορφίας της χώρας (ορεινά χωριά, πολυάριθμα και απομονωμένα νησιά) και της άνισης κατανομής του πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα και την περιφέρεια. Δεδομένου ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ανεκτίμητη διαπιστώνεται η αναγκαιότητα εφαρμογής της Τηλε-Ιατρικής για την καλύτερη παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Η Τηλε-Ιατρική υπόσχεται τον ερχομό της ημέρας, όπου η καθοδηγητική γραμμή για την ιατρική περίθαλψη του ασθενούς θα εξατομικεύεται και η μακροχρόνια παρακολούθηση της εξέλιξης του προβλήματος υγείας ενός χρόνια πάσχοντος ασθενούς θα είναι δυνατή. Καλύτερη πρόσβαση μη εξυπηρετουμένων περιοχών, όπως οι αγροτικές κοινότητες, είναι ένα από τα πιο σημαντικά οφέλη, που υπόσχεται ο ερχομός της εποχής της Τηλε-Ιατρικής. Βελτίωση στην καθημερινή ιατρική έρευνα έχει ήδη εμφανιστεί. Το να ψάξει κανείς ένα θέμα για κλινικούς ή εκπαιδευτικούς σκοπούς είναι απίστευτα απλό και απαιτεί ένα μικρό κλάσμα του χρόνου, που θα απαιτούσε αυτή η έρευνα μέχρι τώρα. Σύστημα Τηλε-Ιατρικής εγκαταστάθηκε στον Ιούλιο 2001 στο «Σύνορο της Φύσης» στο Κέντρο Υγείας του Δήμου Ροδόπολης Κερκίνης του Νομού μας. Η νέα αυτή τεχνολογία φιλοδοξεί να λύσει προβλήματα ανεπάρκειας ιατρικών εγκαταστάσεων και ειδικευμένου προσωπικού που αντιμετωπίζει το Κέντρο Υγείας. Δίνει τη δυνατότητα της σύνδεσης του Κέντρου Υγείας Ροδόπολης - που είναι απομακρυσμένη περιοχή - με όλα τα νοσοκομεία του εσωτερικού και του εξωτερικού. Στην πορεία ελπίζουμε και ευχόμαστε κι εμείς μαζί με το δήμαρχό κ. Γεωργάκη «εφόσον το αξιοποιήσουν σωστά και οι γιατροί να αποδειχτεί η χρησιμότητα και η αξία του». Ο κ. Γερακάρης (γιατρός) στο ΚέντροΥγείας Ροδόπολης Ν. Σερρών. Το Κέντρο έχει δυνατότητα σύνδεσης με όλα τα Νοσοκομεία Εσωτερικού και Εξωτερικού, μέσω του συστήματος της τηλεϊατρικής.
τηλεκπαίδευση
Ο Ο.Τ.Ε. αναπτύσσοντας εφαρμογές ISDN ανοίγει νέους ορίζοντες στους τομείς της εκπαίδευσης και της επιμόρφωσης, καταργεί σύνορα και αποστάσεις, συμβάλλει στην ταχύτερη μετάδοση της πληροφορίας και της γνώσης. Η τηλεκπαίδευση προσφέρει:
- Εύκολη και άμεση διασύνδεση ομάδων και ατόμων με μεγάλη γεωγραφική διασπορά.
- Ίσες ευκαιρίες σε εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους, ανεξάρτητα από αποστάσεις και χρονικούς περιορισμούς.
- Ολοκληρωμένη παρουσίαση των εκπαιδευτικών θεμάτων με χρήση όλων των μορφών επικοινωνίας (φωνή, εικόνα, κείμενο, δεδομένα).
τηλεργασία
Με την ανάπτυξη εφαρμογών ISDN στον τομέα της τηλεργασίας επιτυγχάνεται καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού μιας επιχείρησης ή ενός Οργανισμού καθώς παρέχεται η δυνατότητα σε άτομο που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία εργασίας να συνεργάζονται και ν’ αποδίδουν με την ίδια αποτελεσματικότητα, σαν να βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Η τηλεργασία συμβάλλει:
- Στη μείωση των λειτουργικών δαπανών μιας επιχείρησης.
- Στην καλύτερη αξιοποίηση του πολύτιμου χρόνου των στελεχών, περιορίζοντας τις μετακινήσεις ρουτίνας στο ελάχιστο.
- Στην άμεση και ολοκληρωμένη επικοινωνίας των στελεχών και λειτουργικών της, που σήμερα γίνεται με τα παραδοσιακά μέσα.
τηλεδιασκέψεις
Πρόκειται για μια υπηρεσία που δίνει τη δυνατότητα ταυτόχρονης επικοινωνίας με εικόνα και ήχο μεταξύ δυο ή περισσότερων ομάδων χρηστών, που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό. Η επικοινωνία γίνεται με χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ο χρήστης συνδέεται άμεσα με τα πρόσωπα που θέλει να επικοινωνήσει και είναι σε θέση να ανταλλάξει απόψεις με αυτούς από οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Η εξελιγμένη τεχνική αυτής της υπηρεσίας προσφέρει τις εξής δυνατότητες:
- Ταυτόχρονη επικοινωνία με εικόνα και ήχο
- Ανταλλαγή πληροφοριών με τη μορφή εγγράφων, σχεδίων, αρχείων, slides κλπ.
- Προβολή βιντεοταινίας
- Εγγραφή της τηλεδιάσκεψης σε βιντεοταινία
πλεονεκτήματα
- Σημαντική εξοικονόμηση χρόνου και κόστους εξαιτίας του περιορισμού των μετακινήσεων.
- Αύξηση της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας.
- Ταχύτητα στη λήψη των αποφάσεων, γιατί επιτρέπει την πραγματοποίηση συσκέψεων χωρίς ιδιαίτερο προγραμματισμό.
- Άμεση ανταλλαγή πληροφοριών με τη μορφή εγγράφων, εικόνων, σχεδίων, αρχείων κλπ.
οι πληροφορίες και εικόνες συγκεντρώθηκαν από τις Πήγαση Νικολέτα, Αβραμίδου Σεβαστή
ΟΜΑΔΑ ΣΤΟ Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου